Ja, Moniek was een vrolijk maar druk meisje wat niet vaak stil zat en alles wilde weten.
Elke avond voor het slapen gaan vertelde moeder een verhaaltje uit de kinderbijbel en vertelde ze over de Here Jezus.
Moeder vond het fijn om zo over de Here te vertellen, wat Hij allemaal gedaan had, bijvoorbeeld dat Hij ook voor Moniek geboren was in een stal, en dat zij ook een klein schaapje mocht zijn van de kudde waar de Here Jezus de Herder van was.
Ze probeerde de belofte die ze mocht doen aan het doopvont te vervullen, wel in alle gebrek maar wel uit liefde.
Meestal moest ze na een tijdje zeggen tegen haar dochtertje ....en nu gaan slapen Moniek, het is de hoogste tijd, want vragen bleven altijd van haar komen, na ingespannen naar mama geluisterd te hebben.
En ook voor de jonge moeder was het even fijn om tot rust te komen, ze had ook alles nodig om overeind te blijven in deze rumoerige tijd, waarvan alles op je af komt.
Ook was zij al een tijdje onder behandeling voor een depressie, die geestelijk veel van haar vergde, de gedachten bekropen haar weleens of de Here haar moeilijkheden wel zag, die zo moeilijk voor haar waren.
Ze voelde zich vaak alleen en onbegrepen in haar zorgen, gelukkig fleurde haar dochtertje ze vaak op, als alles op haar gemoed drukte.
De volgende dag na het eten liep ze samen met Moniek over de stoep naar de supermarkt om boodschappen te halen, de winkel was een klein stukje verderop.
Moniek huppelde met haar korte beentjes naast moeder en zwaaide een paar keer naar de lucht......ach dacht moeder, laat ze maar het is zeker een spelletje.
Maar ze deed dit elke keer opnieuw, zelfs zo echt dat mensen omhoog keken om te zien waar ze dit zwaaien naar deed.
Mama voelde zich een klein beetje opgelaten door haar gezwaai en zei; Moniek waar zwaai je naar....dat is alleen maar de lucht en de wolken hoor, en die zwaaien echt niet terug hoor!
Ikke zei Moniek, ikke zwaai naar de Here Jezus.........maar meisje die kun je vanaf hier niet zien hoor, zei moeder, en ze stopte om dit even duidelijk te maken.
Maar voor ze dit kon doen antwoordde het kinderstemmetje ...mama dat weet ik ook wel maar de Here Jezus ziet mij en jou wel hoor, Hij ziet alles!!
Met tranen over moeder haar wangen, pakte ze haar dochtertje op en zei met een trillende stem.....dank je meisje voor je vertrouwen en je wijsheid ze gaan veel verder en dieper als bij mij.....dank je voor kinderlijk eenvoudig geloof, het bezit meer kracht als dat van mij....zullen we samen zwaaien lieve schat, want de Here Jezus ziet ons zeker!!
Durft u te zwaaien in dat kinderlijke vertrouwen?
Het ongeloof zegt, u ziet enkel lucht en wolken.
Het geloof zegt, maar daar achter ziet de Here ons aan......durft u te zwaaien?
