Hebt u dat nou ook? Vragen, vragen en nog eens vragen. Je vindt een antwoord en dat antwoord roept onmiddellijk weer nieuwe vragen op. Lang geleden worstelde ik met het schriftwoord dat zegt “niet allen zullen wij ontslapen maar allen zullen wij veranderd worden” ( I Kor 15:50-58). Ik ging er als het ware mee naar bed en stond ermee op en ik snapte er niets van. Tot ik mocht begrijpen dat dit de “opname” betreft, het moment dat Jezus ons komt halen om bij hem te zijn in het Vaderhuis. Maar met het begrip kwam de vraag wanneer Heer. Tja en daar kreeg en krijg ik geen antwoord op. Toch mag ik sindsdien weten dat het zal gebeuren en hopelijk maken u en ik het mee.

Dit is natuurlijk niet de enige vraag, de waarom’s zijn legio. Waarom zoveel lijden, zoveel tranen, waarom een vroege dood voor sommigen en een late dood voor mensen die eigenlijk wel weg willen. De lijst kunt u ongetwijfeld zelf aanvullen ….

Heb ik de antwoorden, nee, net als u blijf ik zitten met vragen zonder antwoord. Oh ja, in de kantlijn is er natuurlijk wel iets over te zeggen, ik weet dat de duivel ook zijn pijlen afschiet en mensen in de tang houdt. Dat mensen zelf vaak uit zijn op macht en dat voor ons het verkeerde soms zo aantrekkelijk is, net als kleine kinderen die juist datgene willen wat niet mag. En dan die mammon waar Jezus zo vaak voor waarschuwde, dat geld dat mensen zo kan verderven en beheersen en waar de mens steeds meer aan opoffert.

Misschien zegt u nu: God is toch een God van liefde, waarom grijpt Hij dan niet in? Grijpt Hij niet in …? Hij greep 2000 jaar geleden in toen Jezus naar ons toekwam om ons leven nieuw leven in te blazen. Als wij ons zouden houden aan Zijn woorden/opdracht dan zou deze wereld er wel eens heel wat beter voor kunnen staan, dan zou liefde en respect de boventoon voeren. Dan zouden we elkaar helpen, niet om iets terug te krijgen maar omdat we dat willen. Ik hoorde gisteren van iemand die naar de dieren speciaalzaak ging, een zaak waar ze al jaren komt, om iets voor haar vogel te kopen, ze kwam elf eurocent tekort maar kreeg het verlangde niet mee, men schoot het haar niet voor, ze kon gaan…

Komt er dan geen einde aan dit tranendal? Jawel! Als Gods maat vol is, wanneer …? Ik weet het niet maar als ik de krant naast de Schrift leg dan is het of ik Jezus’ woorden over de laatste dingen hoor. Moeten we dan het hoofd maar laten hangen en de moed opgeven? Natuurlijk niet, wij zijn de rentmeesters over Zijn Schepping en doen dit naar beste vermogen, tegen de stroom in, ja soms, omdat wij Jezus die ons zo liefhad en heeft dat Hij ons redde van de dood willen dienen en verblijden zo goed als wij kunnen. Dat doet een ieder op de eigen manier, een helpende hand, een glimlach, een arm om de schouders van die ander, een positief woord en ja, ook met geld als het kan en niet te vergeten door het niet kopen van producten die zijn verkregen over de rug van Zijn Schepselen.

Zolang Hij ons nog niet gehaald heeft moeten wij Zijn licht verspreiden en het zoutend zout zijn in een wereld die kraakt in haar voegen, moeten wij de Schepping (mens, dier en plant) naar beste kunnen beheren. Zoals het spreekwoord zegt: verbeter de wereld en begin bij jezelf.

Denkt u dat het zou helpen …? Ja? Laten we dan de hand aan de ploeg slaan.
 

 En die vragen, eens zijn ze allemaal beantwoord en misschien zeggen we dan: is het zo simpel, dat ik dat niet eerder begrepen heb. Tot dan zullen we ermee moeten leven.