STERKT UW HARTEN !

Wij hebben zojuist de week van gebed gehad binnen de kerken en gebeden  voor  vrede en eenheid (oecumene) door de Geest van de Heer.
 
Zulke bijeenkomsten zijn ten dele bemoedigend en naar het zich laat aanzien ook vaak reden tot een diepe zucht: “We zijn er nog lang niet!”
 
Toch, zo aan het begin van 2013, (door sommigen een rampjaar genoemd, met de herinnering aan 1913, begin van een eeuw waarin de 1e en  2e Wereldoorlog zou gaan plaatsvinden)  hebben wij een  “ïjk-punt” nodig, een vaste zekerheid waarop we onze koers kunnen bepalen, zoals de zeeman vertrouwt op zijn navigatie-instrumenten of let op de lichten van de  vuurtoren.
 
 Als gelovigen gaan wij dan altijd te rade bij de Bijbel, en ik vond een merkwaardige tekst in Jakobus 5.  Jakobus noemt zich een dienstknecht van de Here Jezus Christus, en hij begint al direct zijn brief met een raadgeving: “Indien iemand van u in wijsheid tekort schiet, dan bidde hij God daarom, die aan allen geeft, eenvoudigweg en zonder verwijt; en zij zal hem hem/haar gegeven worden.” (N.B.G.)  Zo’n aanmoediging van de schrijver dwingt je als het ware om zo’n kleine brief dan ook maar even helemaal te lezen.
 
Zo kwam ik dan ook in hoofdstuk 5  vers 7 en 8 tegen, wat gezien kan worden als een oproep aan de kerken en christenen in 2013.
 
“Heb dus geduld broeders en zusters, tot de komst des Heren! Zie, de landman wacht op de kostelijke vrucht des lands en heeft geduld, totdat de vroege en late regen erop gevallen is.  Oefent ook gij geduld,  s t e r k t  u w  h a r t e n (!) want de komst des Heren is nabij.”
 
 Voor vers 8 dan ook maar even kijken in de NBV, hoe het daar staat met hoofdstuk 5 : 8  ?   “Wees net zo geduldig en houd moed, want de Heer zal spoedig komen!”
 
We zijn  rijk gezegend in Nederland, want we kunnen zelfs de Herziene Staten Vertaling raadplegen, waar het zo staat: “U moet ook geduldig zijn en  uw hart versterken, want de komst van de Here is nabij!”

In de bijbel is de komst van de Heer een nadrukkelijk gegeven. Het stelt vast dat er tijden zijn (wij spreken over eeuwen) die verschillen ten opzichte van elkaar. Als wij de geschiedenisboeken doornemen, dan kan het gebeuren, dat we met een jaloerse  blik kijken naar de tijd van de trekschuit, toen het leek of de mensen  zeeën van tijd hadden.
 
Met al onze moderne communicatie middelen op zak, zijn we overal en nergens tegelijk, en we verzuchten aan het eind van de dag  dat deze zo snel is voorbij gegaan.
 
Heb geduld!    Sterkt uw harten !    zegt Jakobus.

Er zijn tal van momenten in ons leven dat wij elkaar “sterkte!” toewensen. Wanneer wij van iemand horen, die opgenomen gaat worden in een ziekenhuis, of staat voor een  ernstige operatie.  Of als het examentijd is, of toets week  en onze kinderen ploeteren om een zo hoog mogelijk cijfer te halen. Cijfers en  prestaties zijn belangrijk in onze samenleving.
 
We lopen elkaar eigenlijk zo gemakkelijk voorbij…we vinden het zo gewoon, zo alledaags.  “Hoe gaat het er mee ?”zegt de een.  “O goed!” zegt de ander.  “Nou, sterkte dan maar!”en we vervolgen ieder onze weg.
 
De bijbel zegt vandaag dat we geduld moeten hebben, acht geven op elkaar, letten op de gesteldheid van het weer (vroege en late regen – in de kerk gebruikt als een aanduiding van de stroom van  Geest die van boven komt, van God, die alles in beweging zet ) en vooral  elkaars hart versterken!
 
Ik las in de vakantie  nog weer eens een boekje van Ds. Anne van der Meiden (De markt van geloven).  Hij is predikant en leraar communicatie, een begrip waar velen – ook binnen de kerken – nog wel eens  een tekort herkennen. In dit boekje wijst hij erop dat de Romeinen, een fort, ook wel een Communion genoemd, een bepaald soort samenleving aangeeft.  Het is een gemeenschap, die op elkaar aangewezen is. Net zoals Paulus de Gemeente wel met  het lichaam vergelijkt en elk deel heeft het andere nodig.  “De hand kan niet zeggen tegen de voet dat deze minder belangrijk is….enz.”
 
Of: het  longsysteem heeft het hartsysteem nodig. Zuurstof, bloed, transport. Zo hebben mensen   c o m m u n i o   nodig, gemeenschap, er samen zijn, elkaar versterken.
 
Een bekend gezegde is: “De Romeinen beminden Rome niet, omdat het groot was....... Het werd groot, omdat zij het beminden! “-
 
Zo lopen wij als het ware 2013 binnen……met welk gevoel ? Met welke hoop ?

Met welke opdracht ? Met welk uitzicht ?

Een kerklied zegt:  “Wacht op de Heer, Godvruchte schaar’ houd moed!  Hij is getrouw, de Bron van alle goed !”
 
Elkaars hart versterken, dat is geloven in de toekomst. De Israëlieten zeggen:  “Tot volgend jaar in Jeruzalem!”.  

Christenen behoren te zeggen: “Heb geduld….de komst van de Heer, Zijn Koninkrijk,  het komt er aan!” –
 
Het  gaf mij weer moed:  Sterkt uw harten!   En u,  jij ?

……………………………………………………………………………….….