Een kleine jongen van acht stond voor een schoenwinkel en staarde naar de
mooie schoenen in de etalage. Hij liep zelf op blote voeten en bibberde af en
toe in de kou van oktober. Een keurig geklede dame vroeg hem waarom hij zo naar
die schoenen keek. "Ik heb God gevraagd of Hij mij een paar schoenen wil geven",
zei hij. De dame pakte hem bij de hand en samen gingen ze naar binnen. Ze vroeg
in de winkel om vier paar sokken voor de jongen en ook een bak water, zeep en
een handdoek. Ze nam de kleine jongen mee naar achteren, deed haar handschoenen
uit, knielde bij het knulletje neer en waste z'n kleine voetjes, waarna ze die
afdroogde met de handdoek. De bediende kwam inmiddels met de sokken. Ze vroeg
het jongetje welke kleur hij het mooist vond en toen kocht ze ook een paar
schoenen. Nadat ze had betaald, gaf ze hem de overige paar sokken en zei: "Je
zult je nu een stuk beter voelen" en aaide hem over zijn bol. Eenmaal buiten
wilde ze weglopen, maar het kereltje pakte haar hand en keek naar haar op,
terwijl tranen in zijn ogen stonden.
Hij vroeg: "Bent u de vrouw van God?"
Uit: Het Zoeklicht!
Bent u de vrouw van God?
- Gegevens
- Geschreven door Auteur onbekend
- Categorie: Overdenkingen
- Hits: 5774