Zolang er mensen zijn zijn er vragen. Vragen van allerlei aard die worden uitgesproken of voor onszelf worden gehouden. Er zijn concrete vragen waarop concrete antwoorden gegeven kunnen worden. Sommige vragen leiden tot verhalende antwoorden, zoals wat is goed of wat is kwaad?
Essentiële vragen die de kern van ons bestaan raken, zijn van een andere aard. Dat zijn vragen, als: wie is God, wat is liefde? Zijn op deze vragen wel antwoorden mogelijk? Ik denk dat het antwoord opgesloten zit in de ervaring. Persoonlijke ervaringen in het gevoel die je wel weet, maar niet goed kunt verwoorden.
In de korte periode dat Jezus met zijn discipelen en anderen sprak ging Hij in op de meest uiteenlopende vragen. In discussies met Schriftgeleerden gaat het meestal over de uitleg van wetten en teksten. Kennis vergaren vergt tijd en studie, dat is het werkterrein van de Schriftgeleerden. De invalshoek die Jezus kiest is de interpretatie van de wetten op basis van liefde en gevoel. Voor deze dingen van het leven zijn geen uitgebreide studies nodig. Daarin zijn alle mensen gelijk.
Jezus werd dan ook snel omringd door ongeletterde mensen die de zuiverheid van Zijn woorden begrepen en konden inademden. Als Hij spreekt over liefde en persoonlijke verantwoordelijkheid herkenden zij de woorden van een waarachtig mens. De mensen worstelden met het bestaan, met het keurslijf dat de Schriftgeleerden hen oplegden. Jezus verhelderde hun wereld.
De vragen van de Schriftgeleerden aan Jezus over religieuze wetten en teksten komen voort uit de kennis of het hoofd; de antwoorden komen uit het gevoel of het hart. Het hart of het gevoel is de poort naar God.
De mens wordt als een mooi, goed en liefdevol wezen geschapen, zelfs naar Gods beeld volgens Genesis. Dat houdt een opdracht en een verantwoordelijkheid in. Jezus vat dat samen met de bekende woorden: “Gij zult de Here, uw God liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand” en “Gij zult uw naaste lief hebben als uzelf”
Ik lees daarin: Heb lief alles wat is/accepteer het bestaan/accepteer jezelf , maar ook je naaste als onderdeel van de schepping/heb vertrouwen in voorspoed en bij tegenspoed.
Het is niet eenvoudig om jezelf te accepteren en van jezelf te houden. Je bent waardevol zoals je bent. Het is haast onmogelijk om je naaste onvoorwaardelijk lief te hebben; liefde die niet eist, maar vrijheid geeft.
De woorden en handelingen van Jezus helpen bij de kernvragen in ons leven.
Het gaat dan om vragen over rechtvaardigheid, opkomen voor je naasten, gelijkwaardigheid, eerlijk delen, keuze vrijheid, geweldloosheid, vergeving van en liefde ook voor je vijand.
Niet alleen het antwoord op deze vragen is via Jezus tot ons gekomen.
Ook reikt Hij het antwoord op de alles omvattende vraag in ons geloof, hoe te leren vertrouwen?
Jezus geeft daarop antwoord met de woorden:
”Als je vertrouwen hebt in Mij, heb je ook vertrouwen in Wie Mij gezonden heeft”.
Een kostbaar geschenk dat ons met liefde wordt aangereikt.
