De aanwezigen op die Pinksterdag kwamen uit allerlei streken om het wekenfeest/oogstfeest te vieren, precies zeven weken na het Pascha, zoals God bij monde van Mozes geboden had dit te doen (Leviticus 23:14b -16). Het waren Joodse mensen uit allerlei landen die dus verschillende talen spraken. Misschien waren er ook wel inwoners uit de landen van herkomst meegekomen.
God had hen weer rijk gezegend met de oogst en daarom waren zij hier in de tempel van Jeruzalem, de plek waar God gediend wil worden, de plaats waar geofferd en gebeden werd (Handelingen 2:46; Mattheüs 21:13).
Vrijmoedig
Toen gebeurde het. Geluid als van véél wind en iets wat leek op vlammetjes. Daarbij gewone mannen uit hun eigen regio, die plotseling alle talen spraken van de aanwezige nationaliteiten. Ze waren niet meer bang, niet één ging op de vlucht en er kwam een stroom van woorden uit hun mond alsof ze ervoor gestudeerd hadden. Hoe kan dat? Er is maar één antwoord. De Heilige Geest, de Beloofde was in hen uitgestort. Hoelang is het geleden dat zij verdrietig waren toen hun Heer Zijn vertrek aankondigde en dat Petrus Hem verloochende? En hoelang dat ze alle twaalf vluchtten bij het kruis vandaan en Thomas Zijn dood en opstanding nog eens bevestigd wilde zien? Hoelang dat ze allemaal achter gesloten deuren wegkropen? En kijk, nu staan ze daar vrijmoedig te spreken in alle talen en durfden véél te zeggen. Héél veel!
Wereldwijd
Als we het woord ‘wereldwijd’ horen, denken we heden te dage het eerst aan het dodelijke virus dat door de wereld trekt en geen land en volk overslaat. Toch heeft het coronavirus niet het hoogste en laatste woord.
God, Die Zijn Heilige Geest geeft in elk mens die tot het geloof in de Here Jezus komt, is sinds Pinksteren wereldwijd blijvend aanwezig. Al meer dan 2000 jaar! Gods kinderen krijgen de vrijmoedigheid die zij nodig hebben om van Jezus, de Opgestane Heer te getuigen, hoe, waar en wanneer dan ook. Nog steeds worden gelovigen geroepen naar andere landen te gaan om van deze zelfde Jezus te getuigen. Anderen zijn thuis op hun eigen plekje getuigen van hun Heer en Heiland. De Heer geeft er Zijn zegen op. Gegarandeerd! Wereldwijd !
Nooit alleen
Pinksteren laat ook zien dat we nooit écht alleen zijn, niet op het zendingsveld en ook niet hier. Dit te weten is een enorme troost, vooral nu alles zo anders is. Hij zei tegen de twaalf bij Zijn heengaan: “Ik zal een andere Trooster geven en Hij blijft bij jullie tot in eeuwigheid. Ik laat jullie niet alleen en Ik kom terug. Mijn vrede geef ik jullie’(Johannes 14). Is dat geen bemoediging? Nooit écht alleen en vrijmoedigheid om te getuigen van Gods reddingsplan door Zijn Zoon, de Here Jezus Christus. Dat kan allemaal door die andere Trooster, de Heilige Geest.
Wij leven van de wind, die aanrukt uit den hoge en heel het huis vervult, waar knieën zijn gebogen, die doordringt in het hart, in de verborgen hof, en uitbreekt in een lied en opstijgt, God ten lof. (Weerklank 208:1).
Aagje Lingen
