Overgangstijd?

                  Overgangstijd van het Donker naar het Licht?

Gedachten die spontaan in me op komen nadat ik gehoord heb dat

     het topoverleg in Parijs over het klimaat met een akkoord is

Afgesloten. Zoveel landen bij elkaar een unieke situatie, zouden wij

dan eindelijk met elkaar door hebben dat er echt iets moet gebeuren

wereldwijd willen wij de aarde met al zijn schatten niet ten onder laten gaan? Juist in deze adventstijd , de donkere dagen voor kerstmis hebben wij zo Enorm behoefte aan een Lichtpunt in de duisternis.

Aanwijzingen te over in de wereld waar mensen soms verwoestend bezig zijn,van wat er gebeurt als we de wetten van de natuur niet eerbiedigen.

Rampspoed komt dan over ons heen. De natuur is zo schatrijk en zo prachtig Gemaakt, daar moeten we met z’n allen heel zuinig en met respect mee om gaan.

En ik weet wel het is niet eenvoudig , en soms denk je ook ik kan er toch niks aan veranderen.

Maar je ziet dat er een positieve beweging op gang gekomen is waarin we gaan beseffen dat steeds maar meer willen hebben ook negatieve kanten heeft.

Terug naar de basisbehoefte is een belangrijke vorm van overleven, daarvan ben ik inmiddels wel overtuigd. Hoop op beter is daarbij een belangrijk gegeven, en ook en vooral het Geloven dat het kan, dat we met elkaar het verschil kunnen gaan maken.

Zodat er voor onze kleinkinderen ook nog een mooie wereld overblijft.

Dat gaat ons toch na aan het hart. Nu de eerste stap is gezet in het samen met elkaar Nieuwe vorm geven aan de wereld is het heel erg belangrijk dat we het met elkaar ook gaan Doen. Alleen woorden op papier zetten is niet genoeg. Parijs is gelukkig nu weer positief in beeld gebracht. Na alle ellende van de afgelopen tijd is het goed om te zien dat mensen ongebroken zijn en door gaan met leven opnieuw vorm te geven.

 Daarom kunnen we nu hoopvol uitzien naar het komende Kerstfeest.

Waarin we de Zoon van God opnieuw mogen begroeten als een dierbare vriend, waar wij Alles aan te danken hebben. Met een geluksgevoel zat ik vanmorgen in de kerk, er werd door drie jonge mensen belijdenis gedaan en hun kind werd ook gedoopt.

Zo mogen wij steeds opnieuw tekens van geloof en hoop op een mooie toekomst samen met God zien. Alle reden om dankbaar te zijn in een land waarin we respect voor elkaar hebben en In vrede met elkaar mogen leven.

 Laten we ieder voor zich proberen om met wat minder tevreden te zijn, dat kun je in allerlei situaties toepassen. Een kleine stap is ook een stap

                                          in je aandeel op deze mooie aarde.

                                 Dank God voor deze historische stap vooruit,

                           een fijne gezellig kerstdagen Gewenst Tineke  Ebing