Toen ik iemand vroeg of hij zijn geloof wilde samenvatten gaf hij als antwoord dat hij geloofde maar niet in een persoon. Een poos later toen het tijdens een gesprek tot hem doordrong dat ik voluit Christen ben en belijd te zijn, beleed hij ook Christen te zijn. Is dat tegenstrijdig? Ik denk het wel, een Christen gelooft per definitie in een persoon: Jezus. Christen zijn zonder de persoon van Jezus bestaat niet. Waarom deed deze persoon zo ontwijkend? Wat zegt onze Heer hierover?

Jezus zegt in Matt. 10:32 wie Mij belijden zal voor de mensen die zal Ik belijden voor God, echter wie Mij verloochent voor de mensen die zal ook ik verloochenen voor God. Als iemand zich om wat voor reden dan ook schaamt om Jezus te belijden als zijn of haar Heer en Heiland die loopt het risico dat, tenzij hij dat terugdraait, Jezus als hij de hemel in wil tegen hem zegt dat Hij hem niet kent en deze mens staat dan dus voor een gesloten deur. Waarom is het voor sommigen zo bedreigend om uit te komen voor Jezus, is het dat men niet dom wil lijken in de ogen van de wereld, dat men het idee heeft dat voor Jezus uitkomen een brevet van onvermogen is voor hun zelfstandigheid of misschien de angst om uitgelachen te worden?

God schaamt zich niet voor ons, Hij ziet in ons Zijn Zoon die onze schuld wegdroeg aan het kruis. Voor een ieder die Jezus belijdt als Heer en Verlosser, niet in het geniep maar openlijk, ligt de weg naar onze Vader open. Wij mogen in vrijheid tot hem gaan, elke dag en ieder moment want Zijn hart gaat naar ons uit en als het goed is zijn wij met ons hart bij Hem. Wat een geweldige genade, een genade die wij niet (kunnen) verdienen maar die ons gegeven wordt uit liefde en gratis. Dat wil zeggen gratis voor ons, het was niet gratis voor God. Hij kwam naar deze aarde in Zijn Zoon die Zijn leven gaf als losprijs, Hij stierf niet in een bed of in Zijn slaap maar gespijkerd aan een kruis, bespot gehoond geslagen en met een kroon van doornen uitgedost. Dat had onze Heer over voor u en voor mij, om ons te verlossen uit duisternis en te zetten in Zijn eeuwige licht.

U bent zo geliefd en uniek dat onze Heer liever voor u wilde sterven dan u verloren te laten gaan. Hij had dit niet hoeven doen, het was geen verplichting, maar Hij deed het wel. Hij werd geboren als een weerloos mensenkind (uit een maagd), Hij wees ons de weg naar de Vader (door Hem), Hij liet zich kruisigen (als een lam) en God wekte Hem op uit de doden (ons voorland) en nu zit/staat Hij aan de rechterhand van de Vader waar Stefanus Hem zag (Hand. 7:55). Straks (misschien al snel) zal Hij ons komen halen om bij Hem te zijn (Joh. 14:2).

Dit leven heeft niet het laatste woord, Hij heeft het laatste woord en dat woord is LEVEN, eeuwig heerlijk leven aan Zijn zijde. OOK VOOR U !