Ik weet niet of u ze kent, die mensen die ziekelijk jaloers zijn. Jaloezie kan zich uiten op allerlei terreinen, sommigen kijken naar de nieuwe auto van de buren en zien bijna groen van jaloezie, ze zullen alles in het werk stellen om dezelfde maar liever nog een duurdere auto te bezitten, hetzelfde geldt soms voor de televisie met dat geweldige scherm met al die pixels of dat bankstel of …… u weet zelf nog wel voorbeelden.

Deze houding maakt iemands leven onnodig gecompliceerd en onrustig, om nog maar te zwijgen van de financiële problemen die zich kunnen voordoen als mensen tegen elkaar op gaan bieden terwijl het eigenlijk niet mogelijk is.

Jaloezie op dingen vergalt je humeur en je tevredenheid, maar kwalijker is ziekelijke jaloezie binnen een relatie. Altijd spoken zien, zich altijd bedrogen voelen, altijd denken tekort te komen. Het meest erge hiervan is dat diegene die de jaloezie ondergaat zich niet kan verdedigen want geen enkele verdediging zal worden geaccepteerd, de jaloerse partij is overtuigd van het gelijk en kan dit niet relativeren of zichzelf/de situatie zien zoals die werkelijk is. Ik heb wel eens horen zeggen “een jaloers mens wil de ander helemaal voor zichzelf en dat bewijst hoe groot de liefde is”. Is dat zo …. nee, beste lezer, dat bewijst hoe ziek de liefde is en hoe weinig deze in staat is eerlijk en open van de ander te houden, als ze al weet wat houden van inhoudt.  Ze proberen hun eigen kromme zelfbeeld (hun immense minderwaardigheids complex) op te vijzelen over de rug van de ander.

Het uiteindelijke resultaat is dat die ander totaal wordt geïsoleerd, wordt opgeëist en tot bezit

wordt. Een soort menselijke pop zonder eigen mening, met een kapotgemaakt zelfbeeld. Of het resulteert in een scheiding die waarschijnlijk zeer moeizaam zal verlopen omdat een jaloers iemand de prooi meestal niet zomaar laat gaan.

Denkt u dat ik overdrijf…? Ik heb er twee van nabij gekend en ik verzeker u dat ik niet overdrijf. Ziekelijk jaloerse mensen hebben psychische hulp nodig maar het probleem is dat ze dat meestal niet inzien, want een ieder die het niet met ze eens is wordt naar de prullenbak verwezen of het zijn mensen met twee gezichten een jaloers vernielend gezicht in de privé sfeer en een gehuicheld aardig gezicht daarbuiten. Ik moet nu even denken aan een liedje dat dit heel goed illustreert “ik zou je het liefste in een doosje willen doen” van Donald Jones, googled u hier maar eens naar, dan zult u zien dat de tekst precies illustreert wat ik bedoel en hoewel het denk ik als liefdesliedje bedoeld is heeft het niets met echte liefde te maken.

Hoe zit het dan met God, de bijbel zegt dat God een jaloerse (naijverige) God is. God is dat, niet omdat Hij ons onze eigenheid misgunt, Hij hoeft Zijn zelfbeeld niet op te vijzelen, Hij is gister, vandaag en morgen dezelfde, maar omdat Hij weet dat wij alleen volledig tot ons recht komen in Zijn liefde. Dat andere wegen zullen doodlopen. Dat wij verloren gaan als we andere goden, inclusief onszelf, achterna lopen. God is niet jaloers om Zijn zin te krijgen over onze ruggen, om ons onze vrijheid af te nemen (dat doet de duivel) maar om ons vrij te maken. Dat klinkt wellicht tegenstrijdig, jaloezie om vrij te maken, maar God is niet ziekelijk jaloers, Hij legt niet iedere stap die wij doen onder een vergrootglas , Hij verstikt ons niet met jaloezie. God maakt geen karikatuur van mensen, God neemt je niets af, dwingt je tot niets. Als een goede Vader waarschuwt Hij, zodat wij, welke weg we ook kiezen, nooit kunnen zeggen dat we het niet konden weten.

Een ziekelijk jaloers mens geeft geen vrijheid maar neemt je, als je niet oppast, je vrijheid af.

God begon met geven en vraagt ons (Hij eist niet, Hij vraagt) geborgen te willen zijn in Zijn liefde, de enige liefde die ons waarlijk vrij maakt.