Ingeblikte vreugde…..en/of ingeblikt verdriet ?
”Ik loof de Heer, Die mij raad heeft gegeven;
zelfs ’s nachts onderwijzen mij mijn nieren.
Ik stel mij de Heere voortdurend voor ogen,
omdat Hij aan mijn rechterhand is, wankel ik niet.
Daarom is mijn hart verblijd en mijn eer verheugt zich,
ook zal mijn lichaam veilig wonen.
Want U zult mijn ziel in het graf niet verlaten,
U laat niet toe dat Uw Heilige ontbinding ziet.
U maakt mij het pad ten leven bekend,
overvloed van blijdschap is bij Uw aangezicht,
lieflijkheden zijn in Uw rechterhand, voor altijd.”
Psalm 16 H.S.V.
Als opa’s en oma ’s op visite gaan, waar kinderen aanwezig zijn, dan gebeurt het maar al te vaak dat deze ouderen iets bij zich hebben, of in hun tas, of in hun zak of meestal al in hun hand. Als je blieft, dit is voor jou. En ze worden prompt beloond met de lieflijkste glimlach van een onschuldig kindergezichtje.
Ik herinner mij een voorganger, die vertelde dat als hij op huisbezoek ging en wist dat er een kind aanwezig was, dan had hij een rijksdaalder in zijn zak om die als eerste aan het kind te geven. Wie een kind heeft, heeft dikwijls de ouders erbij. Want een kind is nog wel zo spontaan de gever van de gulle gift te eren en te prijzen.
Niet voor niets staat er boven deze psalm 16 , dat het een gouden kleinood van David is. Hij is degene die alom laat weten, hoe goed en groot de Heere is. En……omdat Hij aan mijn rechterhand is, wankel ik niet !
Het is zeker goed voor jongeren om een recht pad te kiezen in het leven en niet maar wat rond te zwalken, zonder houvast. En voor ouderen is het helemaal uitkijken geblazen, in het verkeer, waar je loopt, en wat je allemaal niet afleidt.
De meeste ongelukken, zegt het bureau voor de statistiek, gebeuren in- en rondom het huis. Hoe ongelukkig kun je niet als oudere van de trap vallen, soms kom je er nog met wat blauwe plekken af……maar heel vaak belandt je in het ziekenhuis met gebroken ribben, en of gebroken ledematen. En dan maar weer revalideren !
Nee, beter is het om met een blij hart door het leven te gaan, je te verheugen en je lichaam veilig te laten wonen. (vers 9)
En dan komt nog een oud spreekwoord in mijn gedachten: “Geluk is als glas….hoe licht breekt het !” Hoe gemakkelijk, hoe onvoorzien, hoe plotseling je als mens een zwenking kan maken.
Wie de bijbelse geschiedenissen een beetje kent weet wel dat het David in zijn leven overkomen is. En hoeveel anderen namen zijn er niet uit de bijbel en uit de christelijke wereld, die de raad van de Heere God niet opgevolgd hebben, die niet altijd wakker werden met een lied in de mond, om de Heer te loven, en die voortijdig afgehaakt zijn. Paulus spreekt erover dat er herders en leraren aangesteld moeten worden in de gemeente, die te goeder trouw bekend staan. Mensen zonder blaam of teken. Leraars, geen dwaalleraars !
Ingeblikte vreugde…of ingeblikt verdriet.
Wat kun je met deze woorden veel kanten op. Gaat het om vreugde die zo ingeblikt zit dat niemand er iets van merkt, dan is het zonde van die vreugde.
En als het om ingeblikt verdriet gaat....is het dan die pijnlijke kwelling die er maar niet uit kan komen, die anderen niet weten en niet opmerken, en waardoor een mens a.h.w. automatisch in de hoek komt van de gedeprimeerde mens.
De mensen die tegenwoordig in TV spotjes getoond worden, ze dwalen bij honderden in de natuur, langs het strand en ze zoeken een klik met de een of ander. Ze zitten vol onzekerheden en zelfmedelijden en hebben de aansluiting met
het werkelijke leven gemist, denken ze. En ze waren toch maar zo kort af van de oplossing van hun persoonlijk problemen. Ze hebben niet geleerd hun gedachten om te zetten in een gebed. David deed het wel, hij had het geleerd in de eenzaamheid bij de kudden van zijn vader. Hij bad: “Bewaar mij, o God, want ik heb tot U de toevlucht genomen!”
Wat een prachtig mens, die dit kon zeggen toen hij jong was, en ook toen hij oud was.
Zijn vreugde ontstond, toen hij kon zeggen: U bent de Heere! Nu wankel ik niet, want Uw rechterhand vangt mij op.
(Deze woorden van een mens worden ook wel profetisch gezien, een uitspraak die heen wijst naar de Heer Jezus die aan de rechterhand van God zit, vanwaar Hij komen zal om te oordelen over levenden en over doden. De geloofsbelijdenis
die al eeuwen wordt herhaald, evenals het Onze Vader, dat wereld wijd wordt gebeden. Soms kan het een sleur worden, dan lijkt het wel een ingeblikte vreugde…en heel soms, en ik mag hopen dat u/jij kunt zeggen maar veel vaker is het
een ondoorgrondelijk wonder. U bent mijn Heer en mijn God !)
Deze bovengenoemde gedachten borrelden in mij op, terwijl ik samen met mijn vrouw en twee zonen van mijn zwager, bezig was een complete woning leeg te maken. Een sterfgeval, zo onvoorzien….zomaar binnen één week, geen voorbereiding, geen regelingen. Dan gaat vertrouwelijk een heel leven van correspondentie, zaken, vreugden en verdrietigheden aan je voorbij. Je kunt er met elkaar niet meer over spreken. Het is een ervaren van deze- en gene zijde. Soms heb je een glimlach, soms een traan. En we zeggen tegen elkaar: wat spaart een mens allemaal op gedurende zijn/haar leven ? En waartoe doet het ? Niets ervan kon je meenemen, veel ervan waaiert weg, tot in de papiercontainer……. en te midden van zoveel herinneringen, foto’s , C.D. ’s en boeken en meer waardevolle zaken en prullaria, vind je ze. Twee oude koekblikken….u kent ze wel van de Verkade fabrieken, bij voorbeeld. Wat gedeukt, een beetje roest hier en daar. Wat was de inhoud? Bewaarde, zelf geschreven preken die op verschillende plaatsen
in Nederland werden uitgesproken. Die de mensen verteld hebben over de bijbelse geschiedenissen, en over een Heer Die over je waakt en voor je bidt en Die er voor zorgt dat al moet je nog zo diep buigen in het leven, er toch voor je is, en meestal aan je rechterhand. Sommige mensen zijn wat linkshandig, geeft niets. Hij zorgt ervoor dat je lichaam veilig zal wonen, en zelfs in het graf zal Hij je niet verlaten.
Daarom zal het zijn dat één van de eerste Opwekkingsliederen in de genoemde bundel (no 14) zegt: De vreugde des Heren is mijn kracht, de vreugde des Heren is mijn kracht ! en dat herhaal je tenminste 4 keer! Met andere woorden: Open dat blik !
Moge God u zegenen en laten weten waar u met uw vreugden en verdriet terecht kunt.
Amen.
Ingeblikte vreugde...en/of ingeblikt verdriet ?
- Gegevens
- Geschreven door Made, Frits van der
- Categorie: Overdenkingen
- Hits: 2455