Hoe vaak zeggen wij als ons iets is aangedaan: ik heb het wel vergeven maar vergeten kan ik het niet. Toch is dat precies wat God doet, Hij vergeeft én vergeet. Een vergeven zonde zal nooit opnieuw tegen ons worden gebruikt, wij zullen nooit worden aangeklaagd voor de tweede keer.
Worden wij dan de eerste keer wel aangeklaagd? Ja en dat is genoeg, genoeg om verloren te gaan, genoeg om weggestuurd te worden als wij voor Hem komen te staan. Kijken wij in de spiegel van de 10 geboden dan staan wij allen schuldig, ook al zouden wij slechts één gebod hebben overtreden dan zijn wij per definitie schuldig. Er is geen onderscheid in kleine of grote zonden, zonde is zonde. Dat blijkt ook wel uit de geschiedenis van de overspelige vrouw waar Jezus de straf op de zonde, de dood, niet ontkent maar diegenen die de straf, steniging, wilden uitvoeren confronteert met hun eigen zondigheid door alleen toe te staan dat stenen werden geworpen door iemand die zonder zonde was. En zo iemand, behalve Jezus, was er niet en zal er ook nooit zijn. Nee, ook u en ik niet!
Is er dan geen uitkomst uit dat vicieuze cirkeltje….? Ja, Godzijdank wel. Toen Christus aan het kruis ging werd niet alleen God gekruisigd maar ook onze zonden. De verlatenheid die Hij onderging en die zo vreselijk was dat Hij uitriep “Mijn God, Mijn God waarom hebt U Mij verlaten”, was onze straf die Hij droeg. Met Hem waren aan het kruis ook onze zonden genageld en terwijl Hij na 3 dagen opstond uit de dood bleven onze zonden achter in het graf waar ze nog liggen. Onze gedane én toekomstige zonden liggen daar, dood en verlaten!
Wat een onvoorstelbaar geluk dat onze Vader ons deze liefde deed toekomen, Zijn Zoon verzoende God en de mens. De weg ligt open, ieder mag tot de Vader gaan in Jezus en worden aangenomen als kind. Gelooft u dat ..? Of gaat het u te goed en denkt u Hem niet nodig te hebben. Kunt u het zelf wel, maakt u zelf de dienst uit? Weet u, als het ons goed gaat dan denken we dat wij zelf geweldig zijn en het allemaal wel kunnen, dan halen wij afgoden binnen, afgoden als geld, bezit, status. Dan worden we overmoedig en slaan onszelf op de borst, “kijk mij eens, ik doe het goed, ik ben geweldig, ik ben mijn eigen god, ik heb niemand nodig”. Tot ….. het verkeerd gaat en hopelijk dan wenden wij ons tot God, tot Jezus. Hopelijk dan vragen wij om genade, om vergeving, om redding en wij krijgen het ook.
Als wij aan Hem voorbij blijven gaan en in eigen kracht door modderen, dan is er geen redding. Dan gaan wij de hemel in op eigen kracht, het is maar de vraag of iemand in eigen kracht de drempel zelfs over komt. Zelf je zonden dragen, voorbij gaan aan wat Jezus voor ons deed, geeft weinig hoop voor de toekomst, geeft helemaal geen hoop. Onze toekomst bij onze Abba gaat niet door omdat wij Zijn Zoon verloochenen en dat is precies de enige zonde die God niet vergeet en ook niet vergeeft, daar is het offer veel te groot voor, daar was de prijs veel te hoog voor. Die liefde afslaan heeft ook een hoge prijs maar dan voor ons, “nee” zeggen tegen God die in Jezus onze Vader is, heeft een prijskaartje dat onbetaalbaar is voor ons zelf (Joh. 3:17-18).
Godzijdank is de prijs betaald door God zelf, in Zijn Zoon Jezus, die ons verlost van zonden en eeuwig vrijmaakt om te leven in de hemel bij Hem, zelfs als wij gestorven zijn. Wilt u dat…? Neem Jezus dan aan als uw Redder, uw God en Heer. Heb Hem lief, verkondig Hem als uw Heiland en … u bent dan een kind van God en mag Hem Abba (pappie) noemen (Joh. 1:12-13).
God wil onze Abba zijn
- Gegevens
- Geschreven door Consemulder, Jose (14-08-2018 overleden)
- Categorie: Overdenkingen
- Hits: 2648