In de koningskamer zijn in 1976 door Paul Horn opnames gemaakt, met dwarsfluit en vocaal. Deze opnames heb ik altijd fascinerend gevonden omdat zij -voor mij althans- een directe lijn hebben naar het verre verleden dat in de bijbel zo'n prominente rol plaats heeft.
Volgens de geschiedschrijvers was het Joodse volk en Mozes wat later in Egypte. Hoe dan ook, zij waren daar lang geleden en hebben waarschijnlijk aan andere piramides gewerkt.
Daar rondlopen is echt bijzonder. Kijkend naar de piramides kun je als het ware de zwoegende mensen/slaven in de bloedhete zon aan het werk zien. En voelend aan de stenen besef je de zweetdruppels die daarop gevallen zijn en de pijn die daar geleden is.
Luisterend naar de echo’s in de piramide ervaar je de emoties van de mensen uit de verleden tijd van heel nabij. Zij hebben dezelfde echo gehoord, als ik nu. Mensen waren het zoals jij en ik met dezelfde hoop, verwachting, onzekerheid, angsten en een verlangen naar een rechtvaardiger wereld voor henzelf en hun kinderen.
Er is in wezen niets veranderd in de duizenden jaren daarna. Oorlog, geweld, onderdrukking steeds komt het weer terug. Leert de mensheid dan niet? Natuurlijk wel, maar we vergeten ook heel snel. Na de eerste wereldoorlog riep iedereen, dat nooit weer. Slechts twintig jaar later brak de al even verschrikkelijke tweede wereldoorlog uit. Onvoorstelbaar voor de huidige generaties in Nederland. Het geweld steekt altijd weer zijn kop op; kijk maar naar elders in de wereld.
Gelukkig verleren we niet steeds opnieuw te hopen op een betere toekomst als het tegen zit.
Zodra er rampen of oorlogen zijn ervaren we direct behoefte aan steun. Fijn dat die steun altijd beschikbaar is. Jezus liet ons op veel manieren zien om vertrouwen te hebben in de kracht van de schepping of het goddelijke. Die kracht is altijd beschikbaar, ook al besef je dat vaak pas in moeilijke tijden.
Het steeds weer terug keren van geweld mag ons niet verhinderen om dagelijks het mooie van de schepping te waarderen. Als je blijft hangen in het verleden en je steeds zorgen maakt over de toekomst, dan leef je niet in het heden. Het heden wordt je ook gegeven, probeer daar van te genieten.
In Mattheus 6:34 zegt Jezus het heel direct:
“Maak je geen zorgen voor de dag van morgen. Elke dag heeft zijn eigen last”
Deze boodschap van optimisme en realisme, maar ook van liefde, is van blijvende waarde.
De mensheid zal daar -denk ik- nog heel lang behoefte aan hebben.
Voor het Joodse volk is het ten tijde van Mozes uiteindelijke ook goed gekomen, maar ook niet voor altijd.
Jezus is wel blijvend. Dat te mogen weten geeft rust!
