Elk jaar op 14 februari vieren miljoenen mensen wereldwijd die dag die bekend staat als "Sint Valentijnsdag".

Ontelbare hartvormige kaarten, dozen of chocolaatjes worden cadeau gegeven, en zelfs kerken hebben Valentijn-feesten op deze zogenoemde "dag van liefde".

Op scholen, van basisschool en creche en ouder, wisselen kinderen hartvormige briefjes uit, met de naam van hun vriendje of vriendinnetje, zogezegd voor 'de lol'.

Mensen van alle leeftijden doen hier aan mee, en de woorden die overal hoort op die dag zijn "Wees mijn Valentijn" ("Be my Valentine")

Jammer is dat de meeste mensen zich nooit afvragen met welk oorspronkelijk gebruik zij zich inlaten.

De meeste mensen stellen geen vragen, maar doen gewoon waar de meerderheid zich mee bezighoudt, en vergeten zich af te vragen hoe de Almachtige God in de hemel hierover denkt.

Als we er van uit gaan dat Valentijnsdag gaat over de overleggingen van het hart, dan is het belangrijk dat we luisteren naar de volgende woorden uit de bijbel:
"Arglistig is het hart boven alles, ja, verderfelijk is het; wie kan het kennen? 

Ik, de HERE, doorgrond het hart en toets de nieren, en dat, om aan een ieder te geven naar zijn wegen, naar de vrucht zijner daden." Jeremia 17:9,10

Christenen zouden bekend moeten staan om hun onderscheidingsvermogen en zouden vragen moeten stellen ten aanzien van Valentijnsdag.

Wat is de oorsprong van deze ongewone dag? Waarom overheerst de kleur rood? Waar komt de hartvorm vandaan, en waar staat het voor?

Op deze en andere vragen gaan we nu antwoord geven, als we de heidense afkomst van deze populaire dag gaan onderzoeken.

In de dagen van het Romeinse rijk was februari de laatste en de kortste maand van het jaar. Februari had oorspronkelijk dertig dagen (evenveel als alle andere maanden), maar toen Julius Caesar de maand juli naar zichzelf noemde, haalde hij een dag van februari af en zette die bij juli erbij.

Dus februari kreeg 29 dagen, en de maand juli 31.
Later toen Octavius Caesar, ook bekend als keizer Augustus aan de macht kwam, noemde hij de maand augustus naar zich.

Hij haalde ook van de laatste maand (februari) een dag af, zodat augustus 31 dagen kreeg. Tot op de dag van vandaag is dat zo gebleven.

De oude Romeinen geloofden dat elke maand een geest had, die in kracht toenam en zijn toppunt van macht nadere halverwege de maand (de ide van de maand).

Dit was gewoonlijk de 15e dag, en op deze dag oefenden heksen en zieners vooral hun magie uit.
Een ziener was een persoon die een waarzeggende geest in zich had, in het Engels is dat 'augur', wat we terugvinden in het woord 'inauguratie', wat 'een eed afleggen' betekent.

Wat zouden de tegenwoordige wica's en tovenaars doen?

Omdat februari twee dagen was afgenomen door de keizers, werd de middelste dag de 14e (ide)van die maand.

Vanwege de 13e dag was de maand februari uniek, want het 'midden' van de maand (ide van de maand) werd gevierd op de avond ervoor.

Op de dertiende dag van februari viel "de avond van de ide", daardoor werd dat een heel belangrijke heidense feestdag in het Romeinse rijk. (we kennen allemaal de betekenis van het getal dertien).

De heilige dag van 14 februari heette 'Lupercalia' of 'dag van de wolf'. Deze dag was geheiligd voor de sexuele uitspattingen van de godin Juno.

Op deze dag werden ook de Romeinse goden Lupercus en Faunus vereerd, alsook de beroemde tweelingbroers Remus en Romulus.

Deze laatste werden naar de legende opgevoed en gezoogd door wolven in een grot in aan de voet van de Palatijnse heuvel in Rome.

Deze grot heette Lupercal en was het middelpunt van de viering aan de avond van Lupercalia of 14 februari.

Rond middernacht van deze dag, Lupercalia, welke later door de Rooms katholieken Valentijnsdag werd genoemd, kleedden de Luperci zich in geitenvellen.voor een bloedige ceremonie.

De Luperci, de priesters van Lupercus, de wolvengod, offerden geiten en een hond, en besmeerden zichzelf met het bloed van deze dieren. De priesters, rood van het offerbloed renden rond de Palatijnse heuvel in wilde razernij, en sneden stukken uit de vellen, genaamd de 'februa'.

Vrouwen zaten rond de heuvel zodat de priesters ze met de bebloede 'februa' kon aanraken, waardoor ze vruchtbaar werden.

Alle jonge vrouwen van de stad kwamen bij elkaar, en hun namen kwamen in een doos. De mannen van Rome trokken een 'liefdesbriefje' met een vrouwennaam.

Deze vrouw werd zijn maatje met wie hij sex mocht hebben zoveel hij wilde, tot aan de volgende Lupercalia of 14 februari.

Zo werd de 14e februari een dag van bandeloze sexuele lusten. De kleur rood was heilig voor die dag, vanwege het bloed en de 'hartvorm', die voor deze dag zo populair is.

Deze hartvorm was niet de afspiegeling van het menselijk hart, wat er trouwens ook weinig op lijkt. Deze vorm vertegenwoordigd de vrouwlijke opening waar de geslachtsgemeenschap plaatsvindt.

Toen de gnostische katholieke kerk voet aan de grond kreeg in Rome rond de derde eeuw na Christus, werden ze bekend als de Valentijnen.

De katholieke Valentijnen hielden de sexuele vrijheid in ere op een festival wat ze 'engelen in de huwlijkskamer' noemden, of ook wel 'het (geslachts)gemeenschaps-sacrament).

Dit was naar hun zeggen een nabootsing van het huwlijk tussen 'Sophia en de Verlosser'.

Als de deelnemers aan dit ritueel van 14 februari begonnen met hun sexuele sacrament, keken de Valentijnen (de katholieke priesters) met goedkeuring toe.

Wat zij zeiden: 'Laat het zaad van het licht neerdalen in jullie huwlijkskamer, ontvang jouw bruidegom... open je armen om hem te omhelzen. Ziet, genade hebben zij ontvangen."

Naarmate de tijd verstreek nam de Orthodoxe kerk de plaats in van de gnostische katholieken, en stelden 14 februari in als "St-Valentijn, welke vandaag de dag nog altijd gevierd wordt.

Christenen zouden zonder meer deze Valentijnsdag moeten vermijden. In Gods ogen is het nog steeds Lupercalia, 'de dag van de wolf'.

Mannen lijken wel wolven als ze doorgaan met hun losbandige sexuele praktijken, buiten het huwelijk om, welke satanische rituelen ten oorsprong hebben..

Tenslotte moeten we onszelf afvragen, "Zou een echte Christen in verband  worden gebracht met deze viering van kwade oorsprong?,

Zouden wij vieren wat de heidenen eeuwen geleden deden, en het afdoen met een liefdesdag?

Romeinen 12 geeft hier een goed antwoord op, "Wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken."