Alweer de laatste dag van de maand. De zon schijnt, de vogels fluiten en het is voorjaar. Waar zijn die eerste drie maanden gebleven? Het werk is nog lang niet allemaal af en er ligt nog stapels te wachten. Het gevoel dringt zich aan je op hoe je dit allemaal door komt zonder er gek van te worden. Hier in de westerse wereld is overleven een heel ander begrip dan in de derde wereld. In een oorlogsgebied of daar in Azië, waar zich iedere keer weer een ramp voltrekt. We hebben allemaal een dak boven ons hoofd en brood op de plank en toch kunnen we het moeilijk hebben met 'overleven'. De verplichtingen die we na moeten komen, het werk dat zich opstapelt, maar vooral de vele leuke dingen die we willen doen. Alles kan en mag tegenwoordig, maar of alles ook móet.
Tussen mijn vertalingen vond ik een 'overlevingspakket' van lang geleden. Er zat al allemaal stof op, dus heb ik hem opgepoetst en kan hem weer gebruiken. Het is verrassend wat er allemaal in zit en als je het bijeen hebt gebracht past het in een envelop, gemakkelijk om mee te nemen. Wellicht gaan de volgende maanden nu een stuk gemakkelijker.

Anneke. 31-3-2005.