Wat is het toch gemakkelijk om de fouten en gebreken bij een ander te zien en te bekritiseren. De splinter in het oog van een ander, waardoor die ander struikelt, die zien wij vaak veel eerder dan de balk in ons eigen oog.

Mag je dan helemaal niets zeggen tegen een ander? Jawel, wel tégen een ander, liever niet óver een ander (tenzij in voorbede tegen God). Als je ziet dat iemand de fout ingaat, dan kun je hem/haar vermanen (Lucas 17:3-4; I Tess. 5:11).
Wat is eigenlijk vermanen? Is dat bekritiseren zonder meer?
Nee, in de vermaning spreken wij iemand aan op het God onwelgevallig gedrag en roepen die persoon op zich daarvan te onthouden. Niet omdat dat óns beter uitkomt, maar omdat wij willen voorkomen dat een mens van God wegdwaalt zonder het misschien zelf in de gaten te hebben. Maar ook al weet men het zelf wel, dan nog hebben wij de Christenplicht elkaar te vermanen (te waarschuwen) voor gedrag dat onze naaste verwijdert van zijn bestemming, de Hemel.

Het is niet verkeerd iemand aan te spreken op het gedrag, mits het in en uit Liefde wordt gedaan. God wil immers niet dat iemand verloren gaat en wij dus ook niet.
Iemand aanspreken doe je in de privé sfeer, niet publiekelijk. Het kan zijn dat dit je niet in dank wordt afgenomen, het kan zelfs vriendschappen verbreken. Misschien durft u het daarom niet. Toch is dit de beste vriendendienst die wij iemand kunnen bewijzen of diegene dat beseft of niet. Wij zijn wel degelijk onze broeders hoeder, in dienst van Jezus.

Jezus zegt dat aan het verwijderen van de splinter in het oog van onze naaste, iets anders vooraf moet gaan. Dat wij aan de balk in ons eigen oog, de blindheid voor de eigen fouten, iets moeten doen. Wij worden er misschien op aangesproken, maar wij kunnen ook onszelf erop aanspreken.
Toegegeven, dat is niet eenvoudig, het kan zelfs heel moeilijk zijn om jezelf objectief te zien, om jezelf als het ware met Gods ogen te zien.
Dit zelfonderzoek (met een duur woord "introspectie") doet u het beste als u alleen bent en niet afgeleid wordt. Het is een goede gewoonte om dagelijks uw dag door te nemen. U mag de goede dingen zien, maar ook de verkeerde moeten aan de orde komen en voor God beleden worden.
U hoeft uzelf niet te veroordelen, u mag uzelf met Liefde bezien want God heeft u Lief.
God wil u vergeven, graag zelfs, anders was Jezus nooit voor ons aan het Kruis gegaan.
Maar het is niet Zijn bedoeling dat wij achteloos leven omdat we toch al werden vergeven.

In de Liefdesrelatie met God komen goede en kwade zaken aan het licht, God weet het al voordat u het Hem zegt, maar wij moeten ons ervan bewust worden, zodat wij ze, met Zijn hulp, kunnen veranderen. Wees niet bang Zijn Liefde te verliezen, Hij is gister en vandaag Dezelfde God, die van ons houdt en blijft houden.

Moeilijk: ja. Onmogelijk: nee.
Ik wens u (en mijzelf) hierbij veel moed en eerlijkheid toe.