Eeuwenlang wordt Kerstmis gevierd. Het is niet precies bekend in welk jaar Jezus werd geboren en op welke dag. In het westen vieren we sinds de 4e eeuw de geboorte van Jezus op 25 december. De datum is eigenlijk niet zo belangrijk.
Een bijzonder mens kwam op een bijzondere wijze op de wereld. Volgens Johannes, belichaamde Jezus het Woord van God in menselijke hoedanigheid. In het evangelie van Johannes wordt overigens niet ingegaan op de geboorte van Jezus. Jezus bracht nieuwe geluiden van geloofsbeleving. Liefde als de poort naar God, liefde dat naar vertrouwen leidt. Hij brengt geestelijk licht dat onze geestelijke duisternis verlicht. Licht voor ons inzicht. Het ontbreekt niet aan poëtische woorden over het mysterie van ons leven die we als God mogen benoemen.
Maar wat heeft dat allemaal opgeleverd voor de vrede in de wereld?
Jezus is het grootste geschenk dat aan de mensen werd gegeven als hoop en vertrouwen voor ons leven. Zijn komst was in de bijbel voorspeld. Hij kwam op voor vrede en gerechtigheid op aarde. Jezus leerde ons vertrouwen te hebben in God als de bron van liefde in ons bestaan. Liefde die nooit door geweld zal worden verslagen.
De adventstijd is begonnen. We kijken uit naar Kerstmis. Voor velen betekent dit het vieren van de geboorte van Jezus. Voor anderen is het vooral een leuke en gezellige tijd die je met elkaar doorbrengt. Hoe het ook zij, het is periode waarin je vooral blij mag zijn.
Nadenken over het kerstdiner, wat zullen we dit jaar eten ? Wie zullen we uitnodigen? Toch maar weer een kerstboom? Maar ook de overweging gaan we naar de kerstnachtdienst of kijken we er thuis naar? De kersttijd geeft gevoelens van vrolijkheid, gezelligheid en saamhorigheid. Maar ben je alleen komen te staan, heb je je levenspartner verloren of is jouw eenzaamheid uitzichtloos dan is de kersttijd niet zo fijn.
In Oekraïne, slechts op een dag rijden hiervandaan, wordt ook nagedacht over Kerstmis. Er valt niet veel te vieren. Het geluid van de kerkklokken zal op veel plaatsen niet meer te horen zijn. Het geluid van oorlogshandelingen heeft de overhand. Leven mijn geliefden nog? Hoe is het met mijn oude moeder en haar hond die de ruïne van haar woning niet wil verlaten? Ik zou haar in mijn armen willen nemen en wat eten gaan brengen. De ijzige kou in natte loopgraven moet vreselijk zijn. Je leven wordt voortdurend bedreigt. Duizenden mensen zijn al omgekomen.
En dan de oorlog in Israël en Gaza. Onvoorstelbaar leed wordt geleden, ook nabij Bethlehem waar onze gedachten in de Kersttijd naar toe gaan. Er is geen stille nacht en geen vrede op aarde, er zijn geen ‘engelkens’ die in het luchtruim zweven , maar raketten en drones. Angst beheerst het leven.
Hoe vaak hebben mensen niet gebeden of verzuchtingen geslaakt over het geweld dat zo in het menselijke bestaan is ingeweven. Is onze samenleving wel tot (blijvende) vrede in staat? Is de mens er zelf wel toe in staat? De mens creëert geweld maar kan ook vrede scheppen. Geweld bestrijden we met geweld om vrede te bereiken. Hoe uitzichtloos lijkt deze realiteit in ons leven.
De geboorte van Jezus zal ons altijd hoop geven op betere tijden. Daar mogen we ons aan vasthouden in deze onzekere tijd. Zijn liefde zal zich altijd in mensen openbaren, al duurt het geweld vele jaren. Alleen de weg van liefde leidt naar vrede.
