Het is al een oude slogan in de geschiedenis van de reclame wereld: Kracht ligt in de herhaling.

Als kleine jongen ging ik met mijn vader nieuwe schoenen kopen bij de “Zaanlandsche schoenhandel” in de Westzijde te Zaandam.  In die tijd werden de dozen via een laddertje nog van hun stellingen gehaald en weldra stond er een woud van dozen rondom je zitplaats. Het was passen en kiezen. En overal in de winkel om je heen viel te lezen de reclame van de verschillende merken in die tijd. Ik herinner mij : Robinson!  stond er met grote letters:  Voor vader en zoon!  Oersterk en zeer solide !  Ik kreeg de schoenen in mijn favoriete kleur: oxblood.   En het leuke was, vader kocht dezelfde schoen in dezelfde kleur.

Wat mij in herinnering opnieuw treft, is die herhaalde steeds terugkerende zin over dat merk: Voor vader en zoon!   Als ik dit stukje begin te schrijven is het mijn bedoeling om te evangeliseren, een boodschap door te geven. Er zullen ook vast wel merken geweest zijn voor  “moeder en dochter” maar die herinner ik mij even niet.  Overigens is het een nieuw testamentische  gedachte dat   “moeders alles van vader moeten horen!”  Daarom hoor je wel eens dat vrouwen niet zo gesteld zijn op de apostel Paulus. Maar  ja, hij was ook weer beïnvloed door de cultuur van zijn tijd, moet je maar denken.  Zijn boodschap was echter altijd helder, doordringend in de gemeenten van zijn tijd. Hij was een opbouwwerker van het eerste uur!  kun je zeggen.  Lees b.v.  1 Korintièrs 15 : 58 “Daarom, mijn geliefde broeders, weest standvastig, onwankelbaar (ga niet onderuit als er iets tegen zit!) te allen tijde overvloedig in het werk des Heren, wetende dat uw arbeid niet vergeefs is, in de Here”.

Die zelfde Paulus is ook de man van de bekende aanhaling in 1 Korintiërs 13:13 “Zo blijven  dan, als alles voorbij is, kennis, profetie,  geloof, uitleg van geheimenissen…als het allemaal geweest is, dan blijven: Geloof – hoop  - en liefde, deze drie, maar de meeste is de liefde!”.

Loesje,  de bekende reclame plaksels op winkels en bomen, zei er van: “Als het hart niet meer gelooft en hoopt….dan is de liefde nog de redding!”

Een overlijdensadvertentie, gelezen in Trouw, zegt het zo:  “Alle dingen hebben tijd, maar Gods liefde eeuwigheid!”

(Het getuigenis van een  Gereformeerde broeder, die uitzicht had tot over het graf.)

De kracht ligt in herhaling! De Heidelbergse Catechismus, die jarenlang een leidende rol heeft gehad (en nog) in het doorgeven van onze geloofswortels, zei het zo in vraag 57 :  Wat troost geeft u de opstanding des vleses ?  Antwoord:  Dat niet alleen mijn ziel na dit leven van stonde aan tot Christus, haar Hoofd zal opgenomen worden, maar dat ook dit mijn vlees, door de kracht van Christus opgewekt zijnde, wederom met mijn ziel verenigd en aan het heerlijk lichaam van Christus gelijkvormig zal worden”. –

Ja, inderdaad, het is oude taal.  Wat zou de mensheid zijn als er geen taal bestond ?  Stel je voor dat we leven, we werken, we eten, we vrijen, we krijgen kinderen en we sterven…. zónder communicatie.   Nu zou je in onze tijd  ook wel eens willen dat er minder communicatie was, maar dat is een ander onderwerp.   Wij hebben gelukkig het woord. En gelovigen zeggen: God heeft het eerste Woord. Je kunt de taal aanpassen, moderniseren, maar je kunt de inhoud van het gestelde in de geloofsbelijdenis  niet wijzigen, want de kracht ligt in de herhaling !

Christus heeft overwonnen!   Dat is de boodschap  op weg naar Pasen, ook in 2014.

God zei: ”Deze , ( Jezus Christus)  is Mijn geliefde zoon, in wie Ik mijn welbehagen heb!”

De  menselijke geschiedenis gaat terug naar Adam en Eva, het eerste mensenpaar. Laten we het kort zeggen: Zij maakten fouten, luisterden naar verkeerde stemmen, en hun leven eindigde in de dood.   Tot Jezus kwam….over wie een versje zegt:

Waar Jezus komt, wordt  satans macht gebroken,

Waar Jezus komt, daar droogt Hij  iedere traan;

in ’t mensenhart verandert  smart in glorie,

Als Hij daar woont, om nooit meer weg te gaan.

Van de Here God zou je met recht kunnen zeggen: Zo Vader….zo  Zoon !

Wat een kracht ligt daarin……slechts verstandigen  grijpen er naar!  zegt de bijbel.  Graag wil ik deze gedachte afsluiten met iets  dat de wereldwijde gemeenschap van mensen “die Het Lam volgen”  zouden willen ervaren. De gemeenschap der heiligen. Een oud gedichtje, waarvan de naam van de schrijver onbekend is, maar voor wie Pasen wel een werkelijkheid was. Leest u mee ?

 

Hij doorliep het museum, de eenvoudige man,

van het land naar de hoofdstad gekomen.

’t  Schilderijen museum, maar nog was daar niets

dat hem daar had ingenomen.

 

Tot eensklaps ontdekt hij een stil paviljoen,

waar een heerlijk groot doek is gehangen.

Van Jezus aan ’t kruis, daar staat hij nu voor,

geheel door de aanblik bevangen.

 

Zijn liefde ging uit tot zijn dierbare Heer,

die heling hem bracht door Zijn wonden.

Met de handen tesaam ziet hij op naar dat beeld,

met ogen waar tranen in stonden.

 

“Gezegende Jezus, wat heb ik U lief”

zo spreekt hij vrijuit….en vergetend

waar hij is en wat hij doet: “Wat heb ik U lief”

wat voor mij toch uw sterven betekent.

 

Ook ik heb hem lief, zegt een heer die het hoort,

en hij reikt hem de hand vol ontroering.

En ook ik, zegt een tweede en een derde “ik ook”,

en “ik ook” zegt een vierde in ontroering.

 

Bij de voet van het kruis staat dat groepje tesaam,

als vreemden, in God toch verbonden.

Ze kwamen van Zuid en van Oost  en van Noord,

maar ze hadden elkaar dáár gevonden !

 

Wij hebben Hem lief, en die liefde verbindt

hoe verschillend ook inzicht en wegen.

Wij hebben Hem lief, daarin is ’t geheim

de “gemeenschap der heiligen” gelegen.

 

Wensen wij elkaar Gods zegen, nu en op  het komende Paasféést!

……………………………………………………………………………………………………..