Weet u wat mij vaak zo dwarszit? Het zit mij vaak zo vreselijk dwars wanneer er misdaden worden gepleegd die zo oneerlijk, zo onrechtvaardig en zo wreed zijn, dat ik me afvraag waarom iemand zover gaat. Wat iemand beweegt en of deze persoon wel mens is, want het lijken in de ogen van veel mensen eerder beesten dan mensen, ook in mijn ogen. Na een ernstig vergrijp waarbij een paar jonge mensen vermoord werden werd ik eigenlijk geraakt door een paar woorden. Woorden die in mijn hoofd opkwamen en die aangaven dat de dader de naam mens niet verdiende. Het zat mij dwars, het waren woorden van mij als mens, maar hoe je het ook wend of keert en of je wilt of niet, deze moordenaar was geen beest, maar een mens waar God van houdt, alhoewel deze persoon dat niet verdient, want zijn misdaad is niet goed te praten.
Ik denk niet na over kwijtschelding van straf, noch over vergeving. Ik denk dat wij voor dergelijke mensen moeten bidden. Indien zij een ommekeer maken komt dit immers de hele maatschappij ten goede. De meeste mensen denken dat een gebed voor hen niet goed besteed is, dat het tijdverspilling is, doch als alle misdadigers tot geloof zouden komen... wauw... dan zou het er hier anders uitzien! Maar wie bidt voor hen? Uit zichzelf zullen zij nooit het Licht zoeken. De duisternis is immers heilzaam voor hen. Ik ben me hierover gaan bezinnen en kwam tot de volgende overdenking:
In het duister van de nacht kan men allicht verdwalen, vooral als geen sprankel licht de weg verlicht en zelfs het hemelgewelf zijn volle duisternis openspreidt. Men tast en zoekt met handen en voeten omdat men onzichtbare hindernissen verwacht. Het is afmattend voor groot en klein, arm of rijk, om in volle duisternis een onbekende weg te belopen zonder zich te kwetsen of te stoten. Zonder goede begeleider, die je door ongekende en onzichtbare hindernissen loodst, loopt men verloren in de nacht.
De pijn in je hart voor diegenen die in duisternis blijven toeren omdat zij een bagage meedragen die het licht niet mag ontwaren, is pijn die voortkomt uit je weten omtrent de noodzaak van gebed voor diegenen die het gespuis van de wereld worden genoemd. Zij worden in alle gebeden vergeten omdat men er vanuit gaat dat gebeden voor bekering voor de meest harteloze en onmenselijke misdadigers dienen te worden vermeden en nutteloos zijn.
‘Het is immers een vruchteloze bestelling van tijd en gebed’ zo wordt menigmaal een discussie hieromtrent ingezet. Maar Hij zegt je, Mijn kind, een oprecht gebed bereikt nooit vruchteloos Mijn Hemelse haven.
Een mens die in het duister leeft van zijn geweten blijft toeren in de duistere nacht, ondanks vrolijke zonnestralen die ook hem in de aardse dagen omringen. Ogen en hart blijven duister ondanks bedrieglijke en heldere lach. Hoe kan zó iemand, zonder steun van een oprecht gebed zelf aan een bekering beginnen! Hoe kan hij zijn duisternis laten doordringen door de Goedheid van Het Eeuwig Licht, als hij opgeslorpt blijft in de duisternis van zijn daden.
Vanuit de hemel kijkt Hij bedroefd neer op diegenen die vanuit Goddelijkheid leven ontvingen en doorheen hun groeiperiode meer en meer duisternis tegemoet lopen. Er is een weg, een verlicht pad dat op hen wacht waardoor zij er kunnen toekomen om in het Licht te leven. Ik bedoel hierbij: het geven van je gebeden. Wat de mens ook heeft misdaan, wat ook zijn aardse straf mag wezen, bid voor zijn zieleheil.
De waarde van’t gebed is ongekend groot en de ergste straf, legt een bekeerde boosdoener zelf op wanneer hij, door wroeging overmand, begrijpt wat hij heeft misdaan. Helaas komt de wroeging steeds te laat. Een misdaad is nooit goed te praten en kan meermaals nooit rechtgezet worden, waardoor de zelfopgelegde straf ondraaglijker wordt dan diegene opgelegd door aardse gerechtelijke uitspraak.
Bid, vooral voor de zwaarste gevallen. Hoe meer stoere, harde mensen, bendeleiders en macho’s zich bekeren en zich wenden naar Zijn Licht om Zijn ster te volgen, om zich te laten opnemen in Zijn Hiërarchie van vruchtbare vrede en vruchtbare liefde, hoe vlugger en groter het rijk van vrede op de aarde wordt.
Bid opdat zij hun ogen zouden openen en zij Zijn Licht mogen ervaren. Bid opdat zij zouden leren bidden. Bid opdat zij zouden leren leven in navolging van Zijn leven. Bid opdat zij zouden leren beseffen dat hun misdaden tegen de mensheid begaan een hels vergrijp zijn dat zij zichzelf hebben aangedaan. Bid, opdat iedere mens op aarde Zijn vrede die Hij aanreikt zou aanvaarden en kan bergen in zijn eigen hart.
30.09.1996
Wat de mens ook heeft gedaan, bid voor zijn zieleheil
- Gegevens
- Geschreven door Jezmar
- Categorie: Overdenkingen
- Hits: 4202