Uit het oog, diep in ons hart

De geboorte van Jezus is niet zo moeilijk om te begrijpen. We weten natuurlijk niet precies hoe dat zich afspeelde. Was het een moeilijke bevalling? Hoe klonken de eerste geluiden van Jezus? Maar dat alles is niet zo belangrijk dan het weten dat Jezus geboren is en voor ons op aarde kwam. Moeilijker is het voor mij te begrijpen hoe de afsluiting van het leven van Jezus op aarde zich heeft voltrokken. Dat speelt zich af op Hemelvaartsdag.

Als een dierbare van ons overlijdt spreken we uit dat hij of zij naar de hemel is gegaan. Dat is een troostvolle gedachte die ons steunt. Het stoffelijk omhulsel blijft achter en keert terug tot de aarde. Onze geest keert terug naar de liefdevolle stilte, naar het mysterie van ons bestaan, die we God mogen noemen. Je kunt dat de hemelvaart van de menselijke geest noemen. Dat is gemakkelijker (voor mij) aan te voelen dan de hemelvaart van Jezus in stoffelijke vorm, die we op Hemelvaartsdag gedenken. Je kunt als mens niet meer begrijpen dan het voor je mogelijk is. Daar achter ligt het geloven.

De bijbel gaat uitgebreid in op de opstanding van Jezus, de verschijningen aan de discipelen en Zijn Hemelvaart. Lees hierover in de evangeliën en de Handelingen.

Jezus weet dat de discipelen na Zijn vertrek van deze aarde er in feite alleen voor zullen staan. Fysiek zal Hij niet meer in hun midden zijn. Zij kunnen Hem niet meer om raad vragen.

Misschien wel daarom spreekt Jezus voor zijn vertrek van deze wereld in Johannes 14:15 de prachtige woorden uit: 'Wanneer gij Mij liefhebt, zult gij mijn geboden bewaren. En Ik zal de Vader bidden en Hij zal u een andere Trooster geven om tot in de eeuwigheid bij u te zijn, de Geest der waarheid, die de wereld niet kan ontvangen, want zij ziet Hem niet en kent Hem niet; maar gij kent Hem, want Hij blijft bij u en zal in u zijn'. Ik lees daarin: vertrouw op Mij, ook als Ik niet meer bij jullie ben maar in jullie hart aanwezig zal blijven.

Het is Zijn geest die in ons is en ons adem geeft. Het is Zijn geest die levend is en ons voeding geeft. Het is Zijn geest die waarheid is en ons vertrouwen geeft.

In de bijbel wordt het woord wolk op meerdere plaatsen in een symbolische betekenis gebruikt om de overgang tussen de aardse waarneembare wereld en de geestelijke wereld aan te duiden. Achter de wolken weten we niet wat er is. Dat moeten we geloven.

Zoals bij de verheerlijking op de berg in Matthéus 17:5

‘Zie daar overschaduwde hen een lichtende wolk en een stem uit de wolk zeide: Deze is mijn Zoon, de geliefde, in wie Ik mijn welbehagen heb’.

Of bij de Hemelvaart van Jezus in Handelingen 1:9

‘En nadat Hij dit gesproken had, werd Hij opgenomen, terwijl zij het zagen, en een wolk onttrok Hem aan hun ogen’.

Jezus maakt voor ons de wolken die de geestelijke wereld omringen transparanter. Jezus licht de sluier op naar de onbekende bron van ons bestaan. Hij verenigt de hemel en aarde. Hij is weliswaar uit het oog, maar is aanwezig in ons hart.

Jezus heeft met zijn leven en opoffering de weg voor ons geopend naar een toekomst met vertrouwen. De Geest en de Woorden van Jezus blijven na zijn leven heel dichtbij ons.

Dat is de troostvolle gedachte die we op Hemelvaartsdag mogen hebben.

Uit het oog, diep in ons hart. Ons houvast!