TRANEN VAN GELUK…….

 

Psalm 60 : 11 zegt: “Ik weende onder het vasten van mijn ziel”.

 

Je zou kunnen zeggen: Gelukkig, het gaat in de bijbel en onder christenen niet altijd over geloof, blijdschap en vrede.

Ook de bijbel tekent strijd, aardse strijd, ongemakken, ziekte en dood.  Verdriet is niet weg te denken in welke vorm van geloven en van kerk zijn dan ook.

Wie kent niet de T.V. beelden van Joris Lensen en anderen, gemaakt in de aankomst en vertrekhal op Schiphol. Het zou ook gerust elke andere plek van ontmoeting mogen zijn, waar mensen die elkaar lange tijd niet gezien en/of gesproken hebben,  met een intense blik van verlangen speuren om de

ander te ontmoeten.  Afscheid met verdriet. Weerzien in vreugde met tranen !

Ik was o.a. werkzaam als maatschappelijk werker, en op een bepaalde dag bezocht ik een oude weduwe, wij hadden een goed gesprek en bij het verlaten van haar woning, riep zij mij

nog na:  “Doe maar veel voor de ander!”.    Ik fietste bij haar vandaan en deze zin bleef  in mijn brein achter. Veel voor de ander!    Deze mevrouw wist niet dat ik in die dagen juist bezig was met een “geestelijke strijd”.  Het ging om het behouden van een “bediening” in een kerkelijke gemeente, dan wel deze los te laten.   In deze ene zin zat een boodschap (gelovigen herkennen dit) “Doe maar veel voor de Ander !” en dit maal zag ik de Ander met een hoofdletter. Voor de Ander, voor Hem Die geleden heeft onder Pontius Pilatus, is gekruisigd, gestorven en begraven…….Wat een verdriet voor de mensheid van toen…. van hen die er bij betrokken waren.

Wat een droefheid, wat een zielenpijn, zoals Psalm 69 het aangeeft.-

Maar ook: Die ten derde dage is opgestaan uit de doden !

Die de dood overwonnen heeft.  Die de Zijnen is voorgegaan…..  Die aan Zijn volgelingen  een zinvol eeuwig leven beloofde.

Er is een bekende uitspraak over onze ogen. “Wat zijn ogen zien, maken zijn handen!”  Het gaat over mensen die vaak

vindingrijk zijn, de  die a.h.w. alles kunnen, waar anderen moeten afhaken.    Wat zijn ogen toch belangrijke zintuigen van de  mens. 

Het oog vangt de blik op van een ander, en wat kan er veel gebeuren. Er kan liefde ontstaan, betrokken zijn bij….. Er kan ook afgunst opkomen, jaloersheid om de een of andere reden. Lichaamstaal van de mens verraadt meestal veel.

Soms hoeft er nog niet eens een ander bij jou betrokken te zijn, maar is je oog vermoeid geraakt door de  opeenhoping van beelden uit je omgeving, van wat je ziet op de T.V., wat je leest inde krant.   Het kan allemaal als een geweldige golfslag neerkomen op je ziel. Op je “tere ziel” zeggen ze dan.

Merendeels houden wij ervan stoer te zijn, stoer te doen, en vooral mannen mogen hun emoties niet tonen, want het zou gelijk staan aan het dumpen van je man-zijn.  En vrouwen dan  ?    De vrouwen van 2015 staan hun mannetje.   Ook zij moeten tegenwoordig  zakelijk zijn, macht kunnen uitoefenen,  en vooral een goed voorbeeld zijn in de maatschappij.

 

Ik had u al gezegd dat de bijbel tranen als belangrijk beschouwt.  In Genesis 46 :28 t/m 30  lezen we hoe Jozef  na jaren zijn vader Israël weer ontmoette, dat hij hem aan zijn hals viel en weende.  (zie ook Genesis 35 : 9 – 15) Ontroering bij een ontmoeting. In Job 16 wordt gezegd: Mijn aangezicht is rood van wenen, over mijn oogleden ligt diepe duisternis.   En zelfs van de Heer Jezus wordt gezegd in Johannes 11 : 33-35,   “.…en Jezus weende”.

Of, zoals het in Lukas 19 : 41 staat: “En toen Hij., Jezus dichterbij gekomen was en de stad zag (Jeruzalem) weende Hij over haar “.

Wat is het prachtig dat de grote Schepper aller dingen, ons

mensen zo heeft gemaakt, zo heeft toegerust.

De wetenschap heeft zelfs de tranen weten te onderscheiden:

Basale tranen, worden geproduceerd door kliertjes onder het bovenste ooglid, ze bevatten bacterie dodende stoffen die het oog beschermen.

Reflextranen komen uit de grote traanklieren die net boven onze ogen aan de buitenkant liggen.  Ze komen in werking als we b.v. uien snijden of als iemand een vuiltje  in zijn/haar oog heeft.  Ze zijn dus aanwezig ter bescherming.

Emotionele tranen gaan stromen wanneer de grote traanklieren signalen daarvoor ontvangen vanuit de hersenen.   De traanklieren staan in verbinding met het emotionele brein en leiden ertoe dat iemand gaat huilen.

Kortom: er zijn tranen van verdriet, en er zijn tranen van vreugde !

We moesten maar eens leren wat minder stoer te zijn en de functies van ons lichaam waarderen. Zo heeft God het bedoeld.

Misschien dat iemand zich afvraagt, waarom deze overdenking zo in het teken van verdriet staat. Net als ieder mens, ging de schrijver dezes ook door zo’n periode heen.

Weken vol vreugdevolle herinneringen, maar tevens momenten van pijn.  In die diepte van ziels-beleven, schreef ik wat zinnen op, waar velen zich wellicht in herkennen. Ik geef ze hier door, omdat ze in dit thema passen.

 

 

Ik heb vandaag een “dip” gehad,

het maakte  me niet  wijzer.

De dag lijkt uren langer dan,

de mensen zijn als ijzer.

 

Ik wil niet uit mijn bed vandaag,

daglicht mag mij gestolen worden.

En al het nieuws op deze aard’ ?

De mensheid leeft als wilde horden.

 

Ik heb vandaag een dip gehad,

zo’n bui kan weken duren.

Je bent niet blij, je bent niet vrij,

blijft in de verte turen.

 

Geluk dat ‘k mijn geloof nog had,

kracht die je op doet veren.

De overwinning is in ’t zicht;

straks komt  “de dag des Heren!”

              ………………..

Ik begon met Psalm 69 over het wenen van de ziel.

In vers 31 zegt de psalmdichter: “Ik zal de naam van

mijn God prijzen met een lied, Hem verheerlijken

met een lofzang.”

En tegen ons allen wordt gezegd in vers 33 “Gij die God

zoekt, uw hart leve op !”   Het mag gerust met tranen

van vreugde !

Terwijl ik zo met deze dingen bezig ben, komt een oud lied

in mijn gedachten, dat waarschijnlijk door zeer velen is gezongen als een bemoediging. Het is een couplet uit

Johannes de Heer, lied 53.

 

“O armen, droeven, blinden, De hoofden opgericht!

Laat u door Jezus vinden, Zijn last is zacht en licht.

Daar is zoveel te dragen, - Daar is zoveel geween.

Ach, wil dan niet vertragen!  Naar Jezus heen !”  -

De Evangelist Lukas vertelt in hoofdstuk 19, dat een gehele

menigte van discipelen vol blijdschap God begon te prijzen

met luider stem, om al de krachten die zij gezien hadden!

Het oog ziet, onze hersenen geven een beeld door aan

onze ziel, en de mond zal Zijn lof verkondigen.

 

Mag ik besluiten met een vers uit Openbaring 21 (vers 4,5))

“…en Hij zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geklaag, noch moeite zal er meer zijn, want de eerste dingen zijn voorbijgegaan. En Hij die op de troon gezeten is, zei :  Zie, Ik maak alle dingen

nieuw.”

 

Ik wens een ieder die tranen van verdriet kent, ook de

wondervolle ervaring van tranen van Geluk toe !

(Bijbelteksten uit N.B.G.)

 

2 augustus 2015