Deze geschiedenis staat te lezen in Lucas 5:17-26. Jezus heeft veel bezoekers, het huis waarin Hij zich bevindt is stampvol, de mensen staan wellicht zelfs buiten in de rij. Misschien baalden ze als zeven stekkers dat het zo lang ging duren want ze kwamen ergens voor, ze kwamen niet om te zeggen dat ze Hem liefhadden, nee, ze hadden gehoord dat Hij genas en dat wilden zij ook. Als een mens ziek is dan wil je toch graag genezen, zeker als het om een ingrijpende ziekte of beperking gaat. Hier was hun kans, deze Rabbi genas en misschien was dit wel hun enige kans. Ze grepen die kans dus met beide handen aan en kwamen tot Hem. We lezen niet wat er met alle bezoekers gebeurt, wel met die ene.

Die ene bezoeker wordt gedragen op een matras, hij kan niet lopen, wie weet hoe lang al niet. Denkt u maar eens aan die man bij Bethesda die daar al 38 jaar lag (Joh. 5:1-18) of aan die verkromde vrouw die dat al 18 jaar te dragen had (Luc. 13:16). Waar kwam deze man voor, voor genezing natuurlijk. Kwam hij ook omdat hij besefte een zondaar te zijn die op de eerste plaats vergeving nodig had …? Wist hij wie Jezus is of was hij alleen geïnteresseerd in Zijn reputatie als genezer, als wonderdoener? We weten het niet maar die reputatie alleen was al voldoende om te komen, want wie maakt zich heel erg druk om zonden als je gezondheid op het spel staat, u misschien …?

Het is zo druk dat de mannen voordringen en hun “last” door het dak laten zakken tot vlak voor de voeten van Jezus. Zouden de andere aanwezigen zich geërgerd hebben aan dit gedrag, het wordt ons niet verteld, maar hoe reageert u als iemand bijvoorbeeld bij de kassa brutaalweg voordringt terwijl u al die tijd netjes in de rij stond? Ik kan niet zeggen dat ik dan geamuseerd ben. Jezus kijkt neer op de man die aan Zijn voeten ligt op een matras(je). Hij weet dat de mensen zijn gekomen voor de wonderen en niet omdat ze Hem als hun Messias aanvaard hadden, niet omdat ze in Hem God zagen en bij Hem wilden horen. Hij weet wat er in hen (ons) omgaat. Hij zegt de verlamde dat zijn zonden zijn vergeven en Hij voelt/ziet de verbijstering bij de bezoekers, dat was helemaal niet waarvoor ze kwamen, als dat het is dan gaan ze maar weer. Jezus weet het en stopt hen met de vraag wat makkelijker te zéggen is, “uw zonden zijn vergeven” of “neem uw matras op en wandel” ? Dat is uiteraard het eerste want alleen het tweede is controleerbaar voor het oog, maar als iemand een verlamde kan laten lopen dan heeft Hij ook de macht om zonden te vergeven, dan is Hij als God, één met God.

De genezing van de verlamde is een teken van het Koninkrijk waar geen ziekte, pijn of verdriet meer zal zijn en om in dat Koninkrijk te komen hebben wij Jezus nodig die Zijn leven offerde om onze zonden weg te dragen. In Hem zijn wij voor God schuldvrij en erfgenamen in Zijn Koninkrijk, de Hemel. Als wij ziek zijn, fysiek of psychisch, dan willen wij genezen en bidden wij om die genezing. Op enkele gezegende uitzonderingen na, moeten de meesten van ons op die genezing wachten tot wij de Hemel zullen betreden waar alle ellende eeuwig tot het verleden behoort.

U bent nu misschien ziek, ernstig ziek of u kent iemand die ziek is. Weet dat uw zonden zijn vergeven en uw gezondheid straks zal wederkeren. Wat u daarvoor doen moet? Aanvaard Jezus in uw hart en leven als uw Heer en Verlosser, geloof in Zijn opstanding (letterlijk) en u zult leven, eeuwig leven in alle heerlijkheid bij God in Zijn Vaderhuis, voor altijd gezond en geliefd.

Vertrouw op Hem die op u wacht aan de overkant.