31 december:

Heel vreemd is het om op een dag als vandaag, de 31e december, van een begrafenis thuis te komen. Ja, het is waar, wij komen net thuis van een begrafenis. Het ligt opeens allemaal zo dicht bijelkaar. Een einde van een jaar en een einde van een leven.

Afscheid nemen, maar ook een weten dat er een nieuw leven is aangebroken, namelijk een nieuw leven waar je levenslang naar uit ...mag zien en áls het zover is, mag je er voor "eeuwig" van genieten. Tegelijkertijd wil je er niet naar uitzien want het afstand doen en afscheid nemen van je geliefden doet zó zeer.

Oftewel, zoals mijn lievelingsdichteres Maria Vasalis het zegt:
Zoveel soorten van verdriet,
ik noem ze niet.
Maar één, het afstand doen en scheiden.
En niet het snijden doet zo'n pijn,
maar het afgesneden zijn.

Weten dat er binnen enkele uren een nieuw jaar aankomt, waarvan nog niemand weet wat je te wachten staat. Het kan zomaar zijn dat jouw leven 'afgesneden' wordt of dat jij dit jaar van één van je geliefden 'afgesneden'wordt. Dát is voor het nieuwe jaar een schrikbeeld. Ik wil daar niet bij nadenken, maar toch... ik denk er bij na, want elk jaar moeten wij weer afscheid nemen van familie en vrienden die ons ontvallen. Dat zal alleen maar erger worden naarmate we ouder worden.

Ik hoop dat u er ook bij nadenkt, zodat we komend jaar kunnen genieten en blij zijn met elke dag die voor ons en hen die ons lief zijn, goed verloopt. Tegelijkertijd geeft dit nadenken ruimte om te beseffen dat niet alles vanzelfsprekend is. Ik wens iedereen een 'nadenkend' 2013.