dat we onze musical Circusmens konden uitvoeren. Wat een vreugde
om zo als gemeente jong en oud met elkaar dit te kunnen doen.
En teksten bleven nog lang in mijn hoofd hangen.
De taal van Liefde, de taal van God , de Echte waarheid
geen masker op, met jou talenten ben jij Gods kind, God die ook jou
en mij belangrijk vindt. Soms ben je even je richting kwijt ,
weet dan dat Hij op je wacht , soms zie je dwars door de realiteit
een God die toch aan jou dacht.Soms is het schijn die je ophouden wil
weet je niet meer wat je moet, soms is de redding toch veel dichterbij
als je je Hart opendoet.
Geschreven door Albrecht Bijvank een van onze gemeenteleden.
Wat een feest was het twee avonden lang.
En ineens gaat de deur op slot.
Vandaag niet naar de kerk, heel vreemd om ineens afgesneden
te worden van dat wat je zo vertrouwd is geworden.
Bemoediging, we moeten het nu uit een andere bron weten te halen.
In deze "stille tijd" want dat is het ook , komen wij ook aan in de
woestijn van dit leven, een onzeker bestaan ineens gekregen.
Hoe gaan we daar mee om?
Luister naar de stem van je hart, wat heeft die jou te zeggen?
Lukt het je om in deze onzekere tijd te vertrouwen op dat wat
je hart je ingeeft, en is dat dan het juiste wat je toepassen moet of
kan?
Tijd om na te denken en te proberen te luisteren wat God in ons Hart
heeft gelegd in deze situatie. Omzien naar andere mensen om ons heen
die alleen zijn b.v.
Gaan wij wel goed met de aarde om, zijn we niet veel te veel bezig
met meer en meer te vergaren, sneller en sneller moet alles gaan.
Consuminderen misschien is dat de bedoeling van deze tijd?
Wat hebben wij nu Echt nodig?
En terwijl ik dit schrijf denk ik, ja ja tien, makkelijker gezegd dan
gedaan Maar het kan wel, bewuster omgaan met alles wat je doet en inslaat.
Een klein voorbeeldje ik vraag op de markt een zakje i.p.v. een
plasticbakje voor mijn vijgelballen .Ik ga bewust naar de markt
voor mn fruit gewoon in een papierenzak .En een paar weken
later krijg ik ineens een milieuvriendelijk tasje aangereikt van de notenboer
Yes daar ben ik dan blij mee. Veranderen doe je immers samen.
Een van de liederen die wij ook zongen was kijk omhoog naar de zon
van nick en simon. En een van de regels was er wordt een keerpunt aangeduid ,
daar moet ik nu even aan denken, zijn we nu op het punt aangekomen waarop
God ons influistert dat we nu toch echt anders met Alles moeten leren omgaan.
Serieus moeten nadenken over wat er wereldwijd allemaal aan de hand is,
we moeten elkaar helpen daarvan ben ik overtuigd, en hoe dat moet daar heb ik
geen antwoord op moet ik eerlijk zeggen.
Wat ik wel zie is dat de Angst overheerst in plaats van de Liefde voor elkaar.
Ikke en de rest kan stikken op sommige plaatsen en dat doet me zoveel verdriet.
Maar ook word ik bemoedigd door mensen die wel voor hun medemens opstaan
en aan het werk gaan.
We zitten immers wereldwijd allemaal in het zelfde schuitje dus zullen we de
handen in elkaar moeten slaan om het tij te keren.
Laten we samen een cirkel van gebed maken . De Kracht van het Gebed is Groot.
Zullen we deze tijd goed gebruiken om in stilte bij God te komen en Hem om hulp vragen?
