Lots vrouw, we hebben van haar geen naam, maar weten genoeg van haar, zodat een naam het niet zegt. We weten, ze was niet oprecht. Ze woonde in Sodom en daar, daar was ze ongehoorzaam. Ze had haar hart daar verpand aan het aardse, zoals later blijkt! Sodom stond van God iets te duchten, om al haar zonden. Dat waren niet zomaar geruchten. Nee, het was op hun zonden de zure vruchten. Lots vrouw mocht samen met haar gezin, Toch van God uit Sodom vluchten. God vernielde Gomorra en Sodom, maar Lots vrouw keek bij hun vlucht achterom. en dat was dom. God had het hun verboden, anders werden ze ook geteld bij de doden! Hier zien we, dat haar hart, in de wereld lag! Maar wat een smart en ach! Ze werd een zoutpilaar. God was met haar "klaar"! Zo werd ze een gedenkteken, maar dan in negatieve zin. Ze was wel mee uitgegaan, maar was stil gaan staan! Zo is het ook voor mij: Gedenk aan de vrouw van Lot, opdat mij niet overkomt hetzelfde lot. Want op deze manier valt Gods "deur", voor eeuwig in het slot! Er is in deze wereld te kust en te keur: voor mijn ogen, oren, ja wat niet? Verkoop ik mij niet aan die dingen en sta ik niet voor de zondenetalage te dringen, om mijn hart vol te zuigen! Maar laat ik me liever buigen: Voor Hem bij Wien: Te zien is wat nooit een oog heeft gezien; wat in een mensenhart ooit is opgeklommen en een oor ook niet heeft gehoord. Dat zal God schenken, in het hemels zalig oord. Niet omzien, niet stilstaan! Dan kom ik niet verder. Maar ik ga voorwaarts; achter de Herder. Nooit achterwaarts! Lots vrouw; gedenk aan haar. Kom dan ook niet daar, waar een christen niets heeft te zoeken. Dat wil God hierin doen: Uit de doeken. Lots vrouw was gewaarschuwd. Ik ben ook gewaarschuwd! Wees dan gewaarschuwd! Een gewaarschuwd mens telt voor twee! Het is eeuwig wel, of.....wee. Kies dan heden Hem en luister naar Zijn stem.