In ons leven wisselen blijdschap en verdriet steeds af. Dat geldt ook voor voorspoed en tegenspoed. Donkere perioden worden altijd gevolgd door lichtere perioden. Achter de wolken schijnt de zon. Maar we weten ook dat achter de zon vroeg of later altijd weer wolken zullen ontstaan.
We kunnen de moeilijke levensfasen niet voorkomen. Angst en onzekerheid over de toekomst zijn bij velen bekend. Het lijden heeft altijd een oorzaak en is meestal niet te voorkomen.
Wat overblijft is hoe we met ons leed en lijden omgaan?
Leed en lijden zijn van alle tijden en dat zal altijd zo blijven. Leed is er in alle denkbare vormen, verdriet om een dierbare die je verliest of blijvende pijn na een operatie. Soms is verdriet voorspelbaar. Je weet dat je ouders een keer zullen overlijden. Dat verdriet is anders dan het verlies van een kind op jonge leeftijd.
Wanneer je geliefde op vrij jonge leeftijd het bericht ontvangt dat hij ongeneeslijk ziek is en nog maar korte tijd zal leven, dan stort je leven in. Ongeloof, woede, onmacht,vragen als waarom, maar ook hopen op het onmogelijke tegen beter weten in.
Hoe moet het nu verder met mijzelf en onze jonge kinderen? Ik moet mijn geliefde bijstaan, maar ook mijn kinderen steunen. Praktische en emotionele zaken schieten links en rechts door je hoofd. Je hebt zelf ook rust nodig, want je moet het nog lang volhouden. Niet alleen tot aan het overlijden, maar ook daarna.
Je dromen zijn gebroken. Hoe nu verder in mijn leven?
In verdrietige periodes in ons leven is de behoefte aan steun groot. Je bent bevoorrecht als je steun uit ons geloof kunt ontlenen. De ontvankelijkheid voor Gods nabijheid neemt toe. Het weten van Zijn nabijheid geeft ons rust en vertrouwen, ook in haast uitzichtloze omstandigheden. Hij brengt Zijn licht in het duister van ons verdriet. Onze Vader die in de hemel is, is ook in ons innerlijk en omringt ons. Hij is niet ver weg. Hij droogt onze tranen. Hij draagt ons op onze weg.
Op Zijn schouder mag je rusten. Wij zijn Zijn kinderen. Als Vader verheugt Hij zich met onze vreugde. Als Vader troost ons bij ons verdriet. God is voorbij ons denken. God is dieper dan onze woorden. God vult onze innerlijke stilte met vertrouwen. Wij zijn vervuld van Zijn Geest en Zijn Liefde. Misschien mag je zelfs zeggen dat God met ons mee lijdt.
Verdriet is tijdelijk. Zijn liefde en Zijn troost zijn eeuwig.
Het bijzondere van verdriet en lijden is dat je je diep bewust wordt, dat je er in het leven niet alleen voor staat. Onder je tranen vind je de kracht om het lijden te aanvaarden, en de hoop en het vertrouwen om door te gaan. Het verdriet van nu wordt gevoed door het verleden. Maar het leven voltrekt zich nu en is gericht op de toekomst.
De wonden van het verdriet zullen langzaam littekens worden. De littekens in ons gemoed zullen blijven, maar zullen minder pijnlijk gaan worden.
Door je eigen verdriet voel je de pijn aan die anderen in vergelijkbare situaties ondervinden. Daardoor ben je beter in staat iets te betekenen voor anderen. Gods steun bij verdriet bereikt ons via medemensen, en soms op onverklaarbare wijze. Mensen die elkaar kracht, sterkte en vertrouwen willen geven. Vertrouwen dat we in dankbaarheid mogen doorgeven.
Immers liefde en verbondenheid met elkaar zijn de pijlers van Gods liefde voor ons.
Jezus schonk ons Zijn liefde als licht in onze wereld. Zijn Liefde als positieve levensenergie om de toekomst met vertrouwen in te gaan.
Het is Zijn liefde die ons naar de toekomst leidt.
Wat de toekomst brenge moge!
