JOB ALS TROOSTER…..!
Vandaag mag ik iets schrijven uit herinnering en als iets dat mij bezighoudt. Onlangs mocht ik aan de gedichtensite een gedachte toevoegen met als titel: Vluchteling. Het is een hot item in onze dagen. De regering heeft er alles mee te maken, en de man in de straat. Het komt op ons af als een donkere wolk, we worden er door opgeschrikt in Europa, het plekje grond waarop wij leven als Alice in Wonderland. Het leek hier of de mogelijkheden tot in het oneindige door groeiden, en
plotseling, als door een onzichtbare hand bewogen, lijkt het er op dat wij alles moeten delen. Onze grond, onze huizen, onze banen, onze leefruimte, ja zelfs tot en met ons geloof. Menig christen zou kunnen bidden: “O Heer, wat bent U aan het doen ??”
En wellicht is onze God juist bezig om te antwoorden aan al die mensen die hun schouders ophaalden en zeiden niet in God te geloven, anders zou het niet zo’n rommel zijn in de wereld. Zij dachten er nooit aan, dat niet mensen de geschiedenis schrijven, maar wel Hij, de God van alle eeuwen !
Job, als trooster! Met een uitroep teken. Onlangs werd in het Nieuws verkondigd dat 50 % van de bevolking door een periode gaat van depressie. De natuur zit niet mee, het is geen echte winter geworden. Velen zijn verkouden of geveld door de griep. De werkende klasse maakt zich zorgen of zij aan het eind van het jaar nog wel werk hebben? Hoe velen puzzelen niet elke maand om een negatief saldo op de Bankrekening te voorkomen. Ook de winkels en winkelketens zijn ten einde raad.
Toen ik als 19 jarige geloofsbelijdenis aflegde, werd er in de prediking gezegd: De dagen zullen komen dat de mensen tegen je zeggen: Waar is nu je God ?
Ik denk dat veel christenen inderdaad deze vraag wel gehoord zullen hebben.
In de afgelopen tijd lezen wij aan tafel de brieven 1 en 2 Korintiërs. In 2 Kor. 1 : 3 trof ik de tekst, die ik moest onderstrepen: Geloofd zij de God en Vader van onze Here Jezus Christus, de Vader der barmhartigheden en de God aller v e r t r o o s t i n g, die ons troost in al onze druk, zodat wij hen, die in allerlei druk zijn, troosten kunnen met de troost, waarmee wij zelf door God v e r t r o o s t worden!
Heeft u, heb jij ook zo’n God ?
Vaak hebben we het zo druk, zijn wij zo in beslag genomen door de dagelijkse dingen, onze agenda, onze mobiele telefoon, en nog veel dingen meer.
Er kan ons veel in de weg staan…..we kunnen zoveel ellende zelf hebben veroorzaakt, zodat , wij onszelf al helemaal hebben afgeschreven, sommigen komen daar letterlijk toe, jong en oud. Er zijn geen uren van vertroosting meer, het uitzicht op God is (lijkt) verloren, en dan is de roep om euthanasie, plotseling een bijna algemeen aanvaard probleem-oplossend middel. Is het werkelijk zo ? Let toch op de God der vertroosting !
Job was zo’n mens. Wie Job leest, moet zich indenken: Job, als persoon, Job als Israël,
Job, als wijzelf.
De bijbel zegt waar hij woonde: in het land Us. En wat voor man het was: vroom, oprecht, en God vrezend en hij week af van alles dat als kwaad kan worden aangemerkt. Wat een man ! Maar dan ontstaat er een vraag gesprek tussen God en satan, juist over deze man. Wat een wonder dat hij een goed christen is, hij heeft immers alles. Een vrouw, veel kinderen die het goed doen, landerijen en vee. Nou goed! zegt God, neem alles maar van hem af, en kijk dan maar eens wat er met hem gebeurt. Maar blijf van zijn leven af ! En zo gebeurde het: de ene onheilsboodschap na de andere komt bij Job binnen:
In hoofdstuk 1 komt het hele scenario te voorschijn. Het lijkt wel een oorlogsdrama uit onze tijd.
De eerste onheilsbode kwam en vertelde dat de knechten door het zwaard waren omgekomen en alle runderen en ezelinnen waren geroofd. De Sabeeërs hadden dit gedaan.
En de volgende kwam er direct overheen en vertelde over vuur dat van de hemel kwam en de schapen en de knechten had verbrand. Wonderlijk, alleen de boodschapper was nog ontsnapt.
Toen kwamen de Chaldeeën , ze roofden de kamelen en de knechten kwamen om.
Het moet voor Job nog amper te verwerken zijn geweest, of zie daar kwam weer een bericht in alle hevigheid binnen: uw zonen en dochters vierden een feest, er kwam een zware storm over de woestijn, pakte het huis aan vier zijden, het werd opgenomen de lucht in en bij het neerdalen viel het op alle kinderen en zij vonden een smartelijke dood.
–Dan scheurt Job zijn mantel en scheert zijn hoofd, als teken van rouw, en spreekt de nog immer bekende woorden: De Here heeft gegeven, de Here heeft genomen, de naam des Heren zij geloofd!
Ja, ze zullen er ook vandaag nog wel zijn, geloofshelden die tegen alle tegenstand en goddeloosheid in, de wapenrusting Gods dragen en vooraan staan om als voorbeeld te dienen. God zegene die voorhoede! Maar eerlijk is eerlijk, bij het leeglopen van de kerken zou je toch denken dat we allemaal lijken op die ene onheilsbode, die van zichzelf zegt: ik ben de enige die er onderuit gekomen is ! Die nog kon vluchten! Die het de wereld nog kan meedelen, dat de tijden steeds zwaarder worden, en dat het bijna lijkt
of “de dag des Heren” is aangebroken. Een dag (dagen?) van donkerheid, droefheid en dood.
–Job’ s vrienden komen. Ze hebben allen hun oordeel, meningen, gevolgtrekkingen, en ze maken het Job niet gemakkelijker. En telkens weer richt Job zich op uit zijn dieptepunt van leven. Hij beaamt het: mijn leven is verwoest, mijn dagen zijn uitgeblust, mij rest slechts het graf. Men heeft mij tot een spreekwoord gemaakt onder de volken, en ik ben iemand die men in het aangezicht spuwt.
Terzijde: de geschiedenis van één naam, Job, is evenzeer de naam van één volk: Israël.
Hoe ook verdreven…..hoe ook geknecht, altijd weer boven gekomen, de dans en de muziek zijn ook nu nog niet verdwenen. En zoals Job ooit zal ervaren, dat God met hem is, zo zal dit volk het beleven. Gij zijt Mijn !
Tenslotte in Job hoofdstuk 17, zegt hij: Ja, mijn verwachting……wie kan haar ontdekken ?
Het lijkt er op, dat Job geen mogelijkheden meer ziet.
Maar toch…..? Een psycholoog in Amerika schreef in een van zijn boeken, als heilzame raad:
Put kracht uit uw ervaringen ! Dat heeft Job ook gedaan in hoofdstuk 29 lezen we het:
O, dat ik was als in vroegere maanden, als in de dagen, toen God mij behoede.
Toen Hij zijn lamp boven mijn hoofd deed schijnen (denk aan de vuurkolom boven Israël in de woestijn) , ik in de duisternis wandelde bij zijn licht, zoals ik was in de bloeitijd van mijn leven, toen Gods vertrouwelijke omgang in mijn tent toefde…..!
Wat ben je een gelukkig mens, als je terugziet over je leven tot op dit moment, en zeker weet: in die en die omstandigheden, God was er bij !
Onwillekeurig komt Jesaja40 : 1 naar boven: Troost, troost mijn volk, zegt uw God. Spreek tot het hart van Jeruzalem, roept het toe, dat zijn lijdenstijd volbracht is.
–Het was Jesaja, de grootste profeet van het Oude Testament. Hij mocht vooruitzien naar de Verlosser die komen zal. Hij is de boodschapper van nieuwe hoop aan een volk dat in duisternis wandelt. Wij staan achter de geschiedenis. Wij hebben het de Here Jezus horen zeggen aan het kruis op Golgotha: Het is volbracht ! (Johannes 19: 30)
Job wist vooraf ook niet hoe zijn leven zou eindigen. Hij kon alleen maar ervaren, elke dag opnieuw, elk uur, elk ogenblik. U, jij moet zelf maar eens Job 42 (of het hele boek)lezen.
- De Heer bracht een keer in het lot van Job.
- Hij kreeg het dubbele van wat hij bezeten had.
- Al zijn broeders en zuster en vroegere bekenden kwamen.
- Zij schonken hem allemaal een geldstuk en een gouden ring.
- Hij kreeg meer vee dan ooit.
- Hij ontving zeven zonen en drie dochters,
- In het hele land vond men geen vrouwen zo schoon als de dochters van Job.
- Job leefde nog eens 140 jaar, toen stierf hij van het leven verzadigd.
Job als trooster. Job als een troostboek. Een bijbelse boodschap…voor iedereen die het in het leven even niet meer ziet zitten.
Even een sprongetje naar Johannes 16, de belofte van een Trooster met hoofdletter.
Jezus zegt: Nu Ik met u spreek heeft droefheid uw harten vervuld. Maar Ik zeg u de waarheid: het is beter dat Ik heenga, want dan kan de Trooster komen, Ik zal Hem tot u zenden. Hij zal de wereld overtuigen van zonde en van gerechtigheid en van oordeel.
Ja, de toekomst zal Hij u verkondigen.....en Hij zal mij verheerlijken.
Overal waar mensen de naam van de Heer Jezus verheerlijken, groot maken, daar is het werk van de Heilige Geest merkbaar aanwezig.
Let op: in die tijd zal de wereld zich verblijden…en u zult bedroefd zijn. (net als Job)
Maar uw droefheid zal tot blijdschap worden !
Een goede raad, het staat in de bijbel, Jezus zegt het: bidt en gij zult ontvangen, opdat uw blijdschap vervuld zij.
Gods kinderen zien de dingen soms door tranen heen !
God zegene u, hoe de omstandigheden ook mogen zijn!
