Je naaste en jezelf
'Leuk of niet, ik moet die verandering in mijn functie accepteren'.
Dagelijks lopen wij tegen situaties aan die niet gemakkelijk zijn om te aanvaarden. Maar je hebt niet altijd te kiezen. Dit voorbeeld van accepteren is denk ik oppervlakkiger en minder diepgaand dan het accepteren van een medemens, zoals hij/zij is. Je komt dan terecht op het vlak van oordelen en veroordelen. Automatisch neem je als referentie je eigen visie over wat juist is of niet.
Het is misschien wel een van de moeilijkste dingen in het leven om je naasten steeds opnieuw tegemoet te treden zonder klaarliggende, vaststaande opvattingen.
Vertrouwen, liefde, maar ook accepteren en geaccepteerd worden zijn belangrijk in ons leven.
Jezus roept ons op om onze naasten lief te hebben als onszelf. Dat houdt ook in de medemens te aanvaarden zoals hij/zij is. De mate waarin je jezelf kunt accepteren is van belang hoe je anderen kunt accepteren. In de naaste tref je altijd een deel van jezelf aan. Dat geldt ook voor eigenschappen die je niet zo leuk vindt van jezelf. Je bent niet beter of minder dan de ander. Je hebt wel de verantwoordelijkheid om de minder goede elementen geen ruimte te geven.
Zelfaanvaarding of het gevoel van eigenwaarde wordt ook bepaald door wat anderen van ons vinden. Lukt het je positief te zijn over jezelf, dan zal je dat gemakkelijker ook over de ander zijn.
Met liefhebben van je naasten is -denk ik- vooral bedoeld de ander als gelijkwaardig te zien, hem respectvol te accepteren en hem alle ruimte te geven zichzelf te zijn. Je bent waardevol hoe je ook bent, maar dat geldt ook voor de ander. Het is allemaal niet zo eenvoudig, wanneer de naaste je niet zo waardevol vindt, je niet respecteert, je onheus behandelt of je geen ruimte geeft. Hoe stel je je dan op?
Toen Jezus zijn woorden uitsprak over het liefhebben van de naasten als jezelf was dat een doorbraak in het denken. In een tijd waarin de eigen familie en vervolgens de eigen stam en het eigen volk bepalend waren voor de opstelling naar de medemens, was dat ongekend.
Jezus accepteert ieder mens ongeacht zijn afkomst zonder enig voorbehoud. Met talloze handelingen en gelijkenissen tracht hij ons dat duidelijk te maken. Hij komt op voor de behoeften, maar benadrukt ook de rechten en plichten van elk mens, Hij sprak over liefde en naastenliefde en bracht dat op een ongekende manier in de praktijk. Zijn waarachtigheid en naastenliefde hield hij vol tot het uiterste. Aan het kruis sprak hij de unieke vergevingsgezinde woorden: 'Vader vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen'.
De woorden van Jezus over naastenliefde zijn 2000 jaar geciteerd. Tussen het gemakkelijk uitspreken van de woorden en het moeilijke handelen in de praktijk ligt vaak een wereld van verschil.
Hoe doe ik het eigenlijk?