Het woord ‘hoop’ is best wel een bijzonder woord. We gebruiken dit woord in de meest uiteenlopende toepassingen. Bijvoorbeeld in uitspraken als: ‘Ik hoop dat het morgen goed weer is’ of ‘Ik hoop dat de pandemie snel over gaat’. En we kennen het gezegde ‘Hoop doet leven’. Als je hoopt op een betere situatie krijg je een prikkel om door te gaan.
Ook in religieus kader komen we ‘hoop’ vaak tegen. Bijvoorbeeld in Klaagliederen 3:24 ‘Ik besef: mijn enig bezit is de Heer, al mijn hoop is op hem gevestigd’. Of in Hebr. 11:1 ‘Het geloof nu is de zekerheid der dingen die men hoopt, en het bewijs der dingen, die men niet ziet’
Misschien wel het meest bekend is ‘hoop’ in de veelgebruikte, maar ook veelzeggende combinatie van de woorden ‘Geloof, hoop en liefde’. (1 Kor. 13:13).
Hoop is een fundamenteel onderdeel van ons geloof. Veel wordt nagedacht en geschreven over de hoop op een eeuwig leven na dit aardse leven. Ook al kunnen we ons dat niet concreet indenken.
Het gaat in ons dagelijks leven om de kracht die samenhangt met hoop. De hoop, die ons wordt aangereikt door God, verbindt ons ook met God. Hoop kan alleen worden ervaren als die gegrondvest is op vertrouwen. Als je erin slaagt Zijn kracht en nabijheid te beseffen ervaar je hoop, kracht en steun in je leven, voor het heden en voor de toekomst. Hoop en vertrouwen dat sterker is dan de onzekerheid, wanhoop of angst.
Hoop is meer dan alleen maar afwachten of de dingen gaan verlopen zoals je graag zou willen. Hoop vraagt ook om zelfwerkzaamheid, zelf stappen ondernemen. Zelf ook initiatieven nemen om je situatie te verbeteren. Dat zal niet altijd mogelijk zijn, maar toch is dat wel vaak.
Het weten dat je er niet alleen voor staat zal je stimuleren en je eventuele angst overwinnen.
De woorden ‘vertrouwen ‘en ‘hoop’ zijn vind ik met elkaar verbonden. Hoop in religeus opzicht is anders dan hopen op verbetering van wereldse zaken, maar is hopen op steun en kracht om het leven te kunnen leven zoals dat op je weg komt. Gods aanwezigheid ervaren in een moeilijk situatie geeft waarachtige steun voor je geestelijk leven dat de aardse realiteit overstijgt.
Jezus is voor Christenen en anderen een bron van hoop en vertrouwen. Hij is het licht in de wereld, maar ook de hoop in ons leven. In Joh 1:14 wordt Jezus poëtisch gezien en omschreven als het vlees geworden Woord. Hij kwam om ons te ondersteunen op onze levensweg. Hij bracht hoop in deze wereld. Misschien zou je ook mogen zeggen dat Hij voor ons de hoop zichtbaar heeft gemaakt. De hoop is in Zijn aanwezigheid, in Zijn gedaante en door Zijn woorden tastbaar en concreet geworden. Wat verborgen leek – Gods mysterie- werd door Hem zichtbaar gemaakt. De bron van ons bestaan en de steun die daar vanuit gaat werd invoelbaar door de hoop die Jezus bracht.
Als Jezus ons oproept onze naaste lief te hebben als onszelf betekent dat in praktische zin vooral een ander hoop en steun te geven. Hoop geven hoeft niet ingewikkeld te zijn. Iemand met een glimlach vertellen dat je blij bent hem/haar te ontmoeten is waardevol. Iemand vertellen dat hij/zij op je terug mag vallen geeft de betrokkene hoop en steun. Iemand aandacht schenken om te luisteren naar zijn/haar problemen en het gevoel te geven naast hem/haar te staan is een kostbaar geschenk. Het geeft je naaste levensmoed en het gevoel ertoe te doen. Het maakt je eigen leven en dat van de ander waardevoller.
Hoop ontvangen en hoop doorgeven doet jezelf en je naaste werkelijk leven.
