Hoezo "Goede Vrijdag"...?

Hij werd voor ons verraden, vernederd, geslagen, doorboord, verbrijzeld en vermoord... Hoe durven wij dan nog van een goede vrijdag te spreken? Vaak heb ik van niet-christenen deze vraag al gehoord. Is ons geloof dan pervers of sadistisch? Er is toch zeker niets goeds aan als iemand zo wordt gemarteld?

Als wij denken aan wat er met Christus is gebeurd kunnen we inderdaad alleen maar met afschuw vervuld worden. Want zo hoog was de prijs die Hij heeft betaald om ons te redden. Zo ver ging Zijn liefde en Zijn gehoorzaamheid aan de Vader. Het kon niet anders, dit was de enige weg om onze schuld te betalen. Goede vrijdag, een dag waarop wij dit lijden gedenken. Vervuld met afschuw over onze zonden, omdat Christus daar zo voor moest lijden. Vervuld met dankbaarheid voor Zijn grote liefde voor ons en voor Zijn totale gehoorzaamheid aan God de Vader.

Goede vrijdag, dankbaar voor het kruis dat Hij door Jeruzalem droeg, hetzelfde kruis waaraan Hij ook werd vastgespijkerd om te sterven. Goed, want Hij bracht ons redding, verzoening met God,
genezing en vrede. Goed, want het is daar op Golgotha volbracht!

Is daarmee alles gezegd? Nee, zeker niet, want Christus vraagt van ons: "Indien iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf en neme dagelijks zijn kruis op en volge Mij" (Lukas 9:23). Ook dat hoort bij goede vrijdag, als christen, als volgeling van Hem. Van ons wordt verwacht dat we dagelijks ons eigen kruis opnemen en Hem volgen, het mag ons wat kosten... Dan delen we niet alleen in Zijn lijden, maar ook in Zijn heerlijkheid!