Genadig zie Ik neer op de Verloren Zoon

Mijn hart is liefde
Mijn hart is vreugde

Vanuit Mijn H. Hart ontspringt een stroom van vuur, die louterend het hart van de mens bezielt en koesterend omvat wat in overgave en vertrouwen Mij wordt aangeboden.

Ik koester wat verloren ging en zich tot ontzetting uit negativiteit aanbiedt voor Mijn Troon.

Genadig zie ik neer op de verloren zoon, die uit de moeheid van zijn eigen genoegzaamheid, tot voor Mijn Heilig Zijn heeft durven treden, om door Mijn heil, gemeten naar Mijn weten, een nieuwe weg te betreden: de Enige, de smalle Weg die leidt naar 't Eeuwig heil.

Zo zal Mijn louterend vuur heiligen wat onheilig was.
Gesmeed in de kern van Mijn liefde, door de vonk van Mijn vuur, zal hij duurzaam worden gesmeden; niet langer meer zijn als smeltende was, maar groot en geweldig in hart en ziel,
bevechtend wat in hem steeds onheilbaar was.

Geleden is de pijn, gestreden is de strijd als de mens, Mijn kind, zichzelf smelten laat om zich te laten smeden naar Mijn Zijn.  Vandaar dat Ik steeds opnieuw herhaal: kom, kom tot Mij, gij die gebukt gaat onder reuzelasten en snerpende pijn.

Het zijn geen ijdele woorden die Ik spreek, maar pure waarheid in oprechtheid, gevat uit de kern van Mijn Hart, uit de kern van Mijn  Goddelijk  Vuur, uit liefde ontsprongen, in liefde gegoten, in liefde vloeiend naar ieder mensenhart. Geniet van de kracht die Ik je geef, oh mens, zo overmand door woestenij. Geniet en leef! Geniet van Mijn  aanwezigheid. Geniet in vertrouwen en leef vrij, totaal vrij in Mij.   Amen

12.09.95