Doordat hij erg rijke ouders had gehad en zelf ook veel geld verdiende, kon hij deze hobby uitvoeren.
Als we in zijn huis kijken dan zien we prachtige schilderijen aan de muur hangen, haast elke wand was er mee bedekt, maar liep je door de grote hal dan zag je aan je rechtse kant een grote zware eikenhouten deur en daar achter een grote werkkamer en als je hier naar binnen mocht gaan ...dan viel je mond open van verbazing, de muren hingen vol met de duurste exemplaren...je waande je eerder in een museum dan in deze werkkamer met deze pracht gevuld, in het midden stond een groot massief houten bureau, en daarbij grote lederen stoelen en een lage tafel.
Ook had de oude weduwnaar nog een zoon, waarmee hij een zeer hechte band had, ook deelde hij mede in de kostbare hobby van zijn vader, ze hadden nu eenmaal een liefde voor dure en kostbare schilderijen.
Ze waren soms dagen of weken op reis over de gehele wereld om hun hobby nog verder uit te breiden, en te zoeken naar de waardevolle doeken.
Maar op een keer toen zijn zoon op reis was gebeurde het ergste wat deze oude man kon overkomen.
Het droevige bericht dat zijn zoon plotseling was omgekomen raakte deze oude vader diep, het was gebeurd toen zijn kind op reis was om geld te gaan bieden op een schilderij dat ze heel graag in hun bezit wilden krijgen.
De oude vader bleef alleen achter in het grote huis, met de vele doeken en zijn grote verdriet.
Op een dag een tijd na het verschrikkelijke ongeluk ging de deurbel, de oude vader stond op uit de grote lederen stoel in de werkkamer, waar hij veel zat met zijn stille verdriet.
Hij deed de deur open, verbaasd keek hij in de ogen van een oude vriend, die zelf heel graag schilderde maar straatarm was, hun vriendschap was ontstaan toen de rijke man gevraagd had een doek met een beschadiging te repareren .....hij bewonderde deze schilder omdat het na zijn herstel aan het doek geheel onzichtbaar was geworden waar het gemaakt was.
Maar vele jaren had hij deze vriend niet meer gezien, ook omdat hij ver weg woonde, ook zijn zoon was wel eens bij hem geweest op een tussenstop op een reis , hij overnachtte toen bij hem.
Dag Klaas dat is lang geleden, wat fijn dat je langs komt, kom binnen.
Klaas liep achter de oude man aan, hij was wel van hem geschrokken, je kon duidelijk zien dat het verdriet van zijn zoon hem deed lijden.
Schilder je nog Klaas? Vroeg de oude man en.......nog steeds schilderijen met een bijbelse betekenis?
Ja zei Klaas, en knikte om zijn antwoord kracht bij te zetten.
Op dit punt was er een groot verschil tussen hun beiden , de een was rijk en geloofde altijd in zijn eigen kracht, de ander was arm maar verwachte alles van de Heere, en die liefde voor Hem voerde hij met zijn penseel uit op het doek.
O ja zijn doeken waren prachtig geschilderd, maar voor de oude man nooit interessant geweest.
Vreemd, ik heb nog aan je gedacht Klaas de laatste tijd, weet je nog de laatste keer dat ik bij je was, ik denk zo’n ruim 8 jaar geleden, je was toen net klaar met dat schilderij van die vader en die zoon ....die zoon die met die gescheurde klederen naar zijn vader liep!
Natuurlijk weet ik dat nog zei Klaas en zijn ogen begonnen te glimmen omdat dit een van zijn mooiste schilderijen was die hij gemaakt had.
Dat is de verloren zoon uit de gelijkenis uit Lukas 15 zei hij, maar toen hij verder wilde gaan stopte hij......hij zag tranen lopen over het gezicht van zijn oude vriend.
Klaas.......ik mis hem zo erg.....ik sta ook zo vaak op de uitkijk naar mijn zoon maar......
Klaas pakt de hand van de oude man, stil zaten ze zo in de grote werkkamer tot Klaas zei;
Toch mijn vriend staat deze Vader nog steeds op de uitkijk of zijn verloren zoon terug komt,
Dat schilderij leeft nog voort Hij ziet naar je uit.
De oude man kijkt naar Klaas maar haalt zijn schouders op, niet begrijpend wat zijn vriend bedoelde.
In de werkkamer leest Klaas Lukas 15 voor van de verloren zoon, uit het kleine bijbeltje wat hij altijd op zak had.
Stil luisterde de oude man, in gedachten zag hij het schilderij weer voor zich, Klaas vertelde na het voorlezen over de gelijkenis dat de Vader altijd uitkijkt naar de zoon ...ja, de verloren zoon......zonen die alles zijn kwijt geraakt.
Na een lange tijd zei Klaas, maar nu vriend moet ik weer gaan, het is weer een lange reis naar huis, maar voor ik ga moet ik even nog wat voor je halen, ik zal het even uit mijn autootje pakken, ik hoop dat je er blij mee zult zijn.
Even later was hij terug met een groot pakket onder zijn arm.
Alstublieft het is lang niet zo mooi als deze in uw werkkamer, maar ik hoop dat je het mooi vindt.
De oude man haalde voorzichtig het papier eraf en keek verbaasd naar het schilderij wat hij had gekregen.
Zijn oude handen begonnen te beven ......maar Klaas dit is mijn zoon... Diep ontroerd zei hij zacht....wat is dit mooi Klaas.
Zachtjes streelde hij de contouren van het gezicht op het doek.
Klaas zei hij met een trillende stem , dit is het mooiste en bijzonderste schilderij van allemaal dankjewel
Ik had het gemaakt toen uw zoon een keer bij mij overnachtte, gewoon zomaar omdat ik daar zin in had, maar nu ben ik blij dat ik dat mocht doen, en je dit nu mag geven, alstublieft mijn vriend.
Toen Klaas was vertrokken zag de oude man op het tafeltje nog de kleine bijbel liggen van zijn vriend, och die is hij vergeten toen hij aan het vertellen was, dacht hij.
Maar toen hij het op pakte en de kaft omsloeg stond daar met sierlijke letters geschreven; voor mijn vriend dat het levende Woord tot troost en steun voor je mag zijn, je vriend Klaas.
De oude man zat vaak te lezen in de werkkamer, recht voor het schilderij van zijn zoon.
Soms praatte hij er tegen of zat er lang en stil naar te kijken.
En 's avonds brandde de lamp er nog lang voordat hij uitging en hij ging slapen.
Maar op een dag was de oude man ook de weg gegaan van zijn zoon.
Klaas hoorde dit droevige bericht al spoedig, van mensen die het hem vertelden.
Maar die aan hele andere dingen dachten dan rouw om deze oude man, de wereld van de kunst was in rep en roer, want de schat die deze man in zijn bezit had gehad zou geveild worden, er waren schilderijen bij van onschatbare waarde.
Maar Klaas dacht meer of zijn vriend de Schat van onschatbare waarde gevonden had.
De grote dag breekt aan, vele rijken van over de gehele wereld verzamelen zich in het veilinghuis.
Er waren er zoveel dat er stoelen bij moesten komen, het is een geroezemoes van jewelste, iedereen wil wel een of meerdere schilderijen in zijn of haar bezit krijgen, die oude man had er zoveel.
Tussen de rijken der aarde zat ook een eenvoudige man, het was Klaas die ook gekomen was om te zien hoe het met het bezit van zijn vriend zou aflopen.
De veilingmeester die naast de notaris van zijn overleden vriend zat gaat staan ......langzaam word het stil, de man schraapt zijn keel en zegt; geachte aanwezigen we gaan nu beginnen met de veiling, je kan nu een speld horen vallen.
De veilingmeester vervolgt; het eerste schilderij dat geveild gaat worden is dit portret van zijn overleden zoon ......er ontstaat weer geroezemoes, dit herkent niemand het is totaal onbekend, ze turen of ze kunnen zien of er een bekende schilder op staat maar er staat vast niets op
O, ja toch in de hoek van het schilderij staat met kleine lettertjes Klaas....nooit van gehoord ...onbekend dus van geen waarde!
Nou wat moeten we hier nu mee.....daar komen we niet voor bovendien brengt dat niets op, onverkoopbaar, waardeloos schilderij!
De veilingmeester slaat met de houten hamer op de tafel.....orde..orde
Klaas hoort en ziet alles in stilte aan, dit is immers zijn werk, waar zijn vriend zo dankbaar voor was, hij was er zo blij mee.
Ik vraag u om een openingsbod zei de veilingmeester .......maar niemand bood.....het is toch een mooi schilderij het zal toch wel 150 euro moeten opbrengen denk ik, wie biedt.....het blijft stil, de kenners vinden dit veel te min om op te bieden.
Biedt er dan niemand op vraagt hij nog eens ....maar ze zitten echt hier op te wachten.
Dan vraagt de veilingmeester wie wil het dan voor niets hebben , maar niemand reageert...of toch, in het midden steekt een eenvoudige man voorzichtig zijn hand op en verlegen zegt hij , ik zou het graag willen hebben meneer, is er nog iemand die het ook wil hebben vraagt de meester.....zo niet dan is het voor u, de hamer valt met een klap op tafel ...gegeven voor niets aan die meneer roept de veilingmeester.
Klaas krijgt nog een klap op zijn schouder....gefeliciteerd hoor zegt iemand lachend achter hem.
De veilingmeester brengt het schilderij persoonlijk bij hem....het heeft meer waarde voor Klaas dan alle anderen bij elkaar, hij drukt het schilderij tegen zich aan, en zegt zacht dank U Here dat u mijn gebed verhoorde.
Eindelijk nu komen de echte werken zeggen twee rijken tegen elkaar
De meester loopt terug maar.........hij gaat weer zitten naast de notaris.
Wanneer gaan we nu beginnen vraagt iemand van de eerste rij?
Ze zouden toch geveild worden nu?
De veilingmeester gaat even staan en zegt; het woord is nu aan de notaris...hij gaat nu de laatste wil van de oude man bekend maken.
De notaris staat op en zegt op voorhand; ik wil dat u allen stil bent uit eerbied voor de overledene als ik u zijn laatste wens voorleg.
Allereerst vertel ik u dat de veiling vanaf nu de collectie niet meer in bezit heeft, het waarom ga ik u vertellen , een tijd geleden moest ik bij de oude man komen hij had een heel apart verzoek omtrent alle schilderijen.
Allereerst vroeg hij mij...gelooft u in God notaris, en alles wat in de bijbel staat?
Ik zei hem, ja ik geloof het Woord en in deze drie-enige God.
Daarop zei hij luister dan en leg dit vast voor mij in mijn testament.
En geachte aanwezigen hier hoort u zijn wil in het testament.
Wie de Zoon heeft, die heeft alles!
De oude man liet mij een klein bijbeltje zien wat hij bij zich had en wees me 1 Johannes 5 vers 12 aan...en zei ontroerd dit is mij tot troost en steun geworden ....dit hemelse schilderij van de Heere Jezus heeft de Heere God zelf aan de wand van mijn ziel gehangen, zo wil ik ook mijn laatste wil aan u doorgeven om deze vast te leggen na mijn heengaan.
Bij deze is vandaag zijn wil geheel ingewilligd .
De koper oftewel nu de ontvanger die het zonder prijs graag wilde ontvangen -het schilderij van zijn zoon- heeft nu alles in zijn bezit.
Omdat in de korte tijd waarin het geloof mocht werken in het hart van deze man hij dit mocht leren .....wie de Zoon heeft, die heeft alles.
Het bleef heel stil in de zaal en alle ogen richtte zich op die eenvoudige man in het midden, met het schilderij tegen zich aan en de handen gevouwen ervoor.
Hij was arm maar nu schatrijk, de wens om uit te delen aan hen die het nog minder hadden was nu werkelijkheid voor hem geworden.
Op zijn schoot het schilderij van de zoon, in zijn hart was de Zoon van de Allerhoogste.
Een kleine vraag; kent u Gods testament?...... heeft u dit hemelse schilderij van Gods geliefde Zoon ook in uw bezit? Dan bent u arm voor de wereld maar schatrijk in de Vader....want wie de Zoon heeft die heeft alles.
En het kost u niets.....het wordt geschonken omdat er al volkomen voor betaald is.
