Al is de nacht soms zo duister dat je totaal niets meer ziet, wankel niet. Houd je stevig vast aan Hem, ondanks de onzekerheid die je nu omringt. Houd je vast aan de liefde die vloeit uit Zijn hart en totaal het jouwe vult.
 
Ook al is je onrust soms torenhoog zodat je er niet overheen kunt kijken, weet, dat je de nacht eens ontvliedt. De dageraad zal opnieuw openbreken.
 
Zoals jij het licht laat opgaan voor zoveel kleinen, zo zal ook voor jou de zon herschijnen.  De nood die je lenigt in andermans huis is een kracht die je bindt vanuit elk kind, in de rots van Zijn bestaan.  Door jou heen wil Hij verder gaan opdat je als een grote en waardevolle getuige nog meer harten zou brengen naar de kern van Zijn zijn.
 
Reeds dubbel gebonden in de Heiligheid van Zijn bestaan, door de luister van je naam, blijf jij gekluisterd aan Hem door je liefde en je trouw. Ook door je goedheid en aansprakelijkheid die je niet ontvlucht, maar meer en meer openspreidt over de kleinsten van deze wereld.  Zoals goud wordt beproefd in de hitte van het vuur, wordt jij nu, Zijn kind, beproefd in de hitte van het leven.  Goud weerstaat aan de vernietiging door eigen kracht.  Jij, Zijn kind, wordt gedragen door Zijn macht die niet vernietigt, maar opbouwt, zelfs vanuit de donkerste nacht.  Ook al is het nu nog duister en onklaar, er komt een nieuwe dageraad
 
Lees maar eens het evangelie van Johannes Hoofdstuk 14.
Je zult duidelijk aanvoelen wat Hij daarin tot jou wil zeggen. Daarin zul je o.a. zien dat Hij daar zegt dat Hij een plaats voor jou bereidt, een hemels huis, dat jij daarop mag vertrouwen dat Hij jou zal halen.
Maar Hij zegt ook duidelijk dat wij Zijn geboden moeten bewaren als wij Hem liefhebben en dat Hij Zijn Geest zal sturen als Trooster. Terwijl de wereld Hem niet meer zal kennen, zullen jij en ik Hem wel kennen. Hij zegt: Ik leef en jij zult leven. Wat een enorm voorrecht. Er komt een nieuwe dageraad als wij uitzien naar Hem en leven met en voor Hem. Lees Johannes 14 maar eens goed!

20.05.1997