Wie eens door de straten loopt, en al wandelend een prop papier of afgebrande lucifers, of noem-maar-op neersmijt, krijgt van omstanders vaak te horen; 'Doe je dit thuis ook?"
Die terechtwijzing is zeer juist en kan ook wel wat  afgezaagd aandoen.
Maar die vijf woorden zijn toch min of meer voortgesproten uit Jezus' woorden: "Gij zult uw naaste liefhebben als u zelf. Zoals u wilt dat de mensen u behandelen, behandelt u hen ook zo. Wat u niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook aan een ander niet."  

De apostel Paulus bemoedigt een ieder door te schrijven: "Bidt, bidt zonder ophouden,"
Ik bid dag in, dag uit, steeds hetzelfde. Daarbij besef ik dat mijn gebed als de rook van een offer opstijgt naar de Heer. Daar in de Hemel worden mijn gebeden bewaard, voor mij onzichtbaar als verijlde, onzichtbare rook, om nooit te vergaan.

Indien gij niet wordt als de kinderen, zult gij Gods Koninkrijk niet binnen gaan," is de heel uitdrukkelijke vermaning van onze Heer Jezus.
Wij hoeven ook geen simpele zielen te wezen om het beloofde Koninkrijk in te gaan. 
De kwestie is dat volwassen mensen bij het aannemen van een boodschap of waarheid weleens zwaar willen wikken en wegen. Eraan sleutelen en zich afvragen: "Hoe zit dat nou precies?"
Maar laten we het Evangelie zondermeer en zuiver onbevangen aannnemen, zoals kinderen het ook zondermeer aanvaarden.