'Ik doop u Anna Maria en wens u behouden vaart'. 'De trainer onderging zijn vuurdoop'.
Het woord 'doop' wordt in zijn wereldse betekenis dagelijks gebruikt. Meestal is dat in verband met een wens, een hoop of een uitdaging.
Doop.......een eenvoudig woord met een betekenis.
Dat geldt voor mij in het bijzonder voor de doop, die in de kerken wordt gebruikt.
In de bijbel wordt geschreven over dopen met water, met vuur en met geest. Het is een bijzondere handeling met een diepgaande geestelijke betekenis.
In het Oude Testament kende men de onderdompeling als een rituele wassing of reiniging. In het begin van het Nieuwe Testament heeft het werk van Johannes de Doper een centrale plaats.. Hij paste de onderdompeling of doop toe met een nieuwe betekenis, namelijk ter belijding van zonden.
Bijzonder was de doop van Jezus. In Mattheus 3:16 staat geschreven dat toen hij Jezus doopte ﾓde Geest Gods als een duif nederdaalde op Hemﾔ. De oude Jezus verdween en Christus verscheen en symbolisch wordt hier de eenheid van Jezus en God beschreven.
In het Nieuwe Testament is veel te lezen over het dopen van volwassenen als uiting van het persoonlijke geloof van de gedoopten, ter afsluiting van hun oude leven en het begin van hun nieuwe leven met Jezus. In de brieven van Paulus komt de noodzaak tot dopen steeds aan de orde.
In de eeuwen daarna werd de kinderdoop ingevoerd, onder meer om de kinderen te reinigen van de erfzonde. Deze visie is voor een deel alweer verlaten. Het gebruik van de kinderdoop bleef gehandhaafd, zij met een andere invalshoek. Ouders vertrouwen hun kindje in hun gemeente toe aan God en beloven hun kindje te ondersteunen op de niet eenvoudige weg van geloof, hoop en liefde.
Ik vind het moeilijk te begrijpen dat er zo dwangmatig is om gegaan met zo iets moois als de doop.
Er zijn zelfs scheuringen in de kerken ontstaan door verschil van inzicht in welke vorm van doop de juiste is en die verplicht aan de gelovigen werd opgelegd.
In Nederland vinden we zowel kinderdoop als volwassenen-/geloofsdoop.
Er wordt ook mooi over dopen gezongen. Zoals in Lied 781 ﾓKind van God gegeven/kind bij God vandaan/in Zijn hand geschreven /staat jouw nieuwe naamﾔ. Sela zingt ﾓUit het water van de doop/ putten wij geloof en hoop/dat Gods trouw en liefde blijvend is. Een mooi Duits dooplied is van Cassiopea ﾓDas Taufliedﾔ Du wirst getauft in Gottes Namen.
Enige tijd geleden maakte ik kort na elkaar zowel de doop van baby's als van volwassenen mee. Beide plechtigheden waren heel verschillend. Besprenkelen met waterdruppels en volledige onderdompeling. De motivatie van de ouders van de baby's en de volwassen dopelingen liepen waarschijnlijk ook uiteen. Maar hun blijheid was niet verschillend. Daar voltrok zich iets heel essentieels en van grote schoonheid. Best wel bijzonder om zo'n intieme gebeurtenis te mogen meemaken.
Beide vormen van doop ontroerden mij op hun eigen wijze. Maar maakten voor mij ook duidelijk:
Het gaat niet om de vorm.
Het gaat niet om de levensfase.
Het gaat om de vertrouwensrelatie met de bron van ons bestaan, met God.
Als ik in een regenbui sta en ik kijk naar een regenboog, dan besef ik ook een vertrouwensrelatie met de bron van mijn bestaan. Dat is misschien ook wel een vorm van doop, die ik steeds opnieuw mag ervaren!
