Als de mens in zijn leven verdwaalt
is hij op zoek naar zichzelf.
Hij moet zich opnieuw vinden
anders loopt hij verloren
in de levenswoestijn.

Gelukkig is de mens zo flexibel
dat hij zich kan aanpassen
aan de omstandigheden en
het geluk zo weet af te dwingen.
Er zijn helaas ook mensen
die niet zo veel geluk hebben
en elke dag op zoek gaan
naar hun eigen ik in het leven.

Elke dag brengt iets nieuws in het leven
dat nieuwe hoeft natuurlijk niet
altijd iets moois te zijn,
maar het is wel weer iets nieuws
waar iets moois uit kan voortkomen.

Door de handen te vouwen
en God om raad te vragen
verlaagt men zich niet als mens
integendeel, men wordt mens met God.

Na een gebed ziet men
vaak een regenboog op het netvlies.
De tranen hebbende zorgen verdreven.
De pot met gouden dromen
wordt weer ontdekt in het hart.

De horizon ziet er weer gekleurd uit
U hoort weer de vogels
fluiten in het hart en de natuur is
opeens weer mooier dan ooit.
Dan is het leven weer de moeite
waard om geleefd te worden.
Het is enkel een kwestie van
doorzetten en God toelaten
in het leven van alle dag.

Klaas van Eijbergen