Wij hebben allemaal wel eens iemand uit onze omgeving verloren. We maken ons zorgen over het al dan niet behouden zijn, het hoe en het waarom. En onder de stromen van onze onweerbaarheid in onze strijd, voegt zich een waterval van ongerustheid, omdat wij denken dat in de toegankelijkheid van de eeuwigheid geen plaats werd voorbehouden voor diegenen die wij diep in ons hart dragen en in het eeuwige werden opgenomen.

Wij vergeten daarbij dat Hij heeft gezegd dat het oordeel aan Hem is en niet aan ons. Wij kunnen immers niet in het hart lezen van een ander menselijk wezen.

Ons oordeel is een verkeerde zet. Wij pijnigen ons hart in ons treurend gemoed met verkeerde, onrustwekkende gloed. Maar Gods barmhartige rechtvaardigheid oordeelt naar de innerlijkheid, de goedheid, de trouw die als een wet werd geplant in elk menselijk hart en daar op het juiste oordeel wacht. Gods barmhartige rechtvaardigheid oordeelt naar de eigen werken in iemands leven, die hun hart en ziel vreugde hebben gegeven. Gods barmhartigheid kijkt naar hun adviezen die als boodschappen waren vanuit Zijn Goddelijke raad.
Juist dat zal hen genade brengen om te leven in Zijn Eeuwigheid. 

Dus stop jouw oordeel, stop jouw vragen en laat het over aan Hem. Voel je bevrijd en wees blij. Aan hem hoort immers oordeel, tijd en eeuwigheid.
 
09.11.1996