Er was eens een rups
Hij zat tevreden knabbelend op een tak
in een mooie boom, met verse blaadjes
Hij wist dat de vogels die om hem heen zaten gevaarlijk waren.
Plotseling streek er een mooi witte vogel neer naast de rups.
De geschrokken rups probeerde snel weg te komen.
Maar de witte vogel zei:
"Wees niet bang rups, ik wilde je vertellen dat je eens
een hele mooie witte vlinder zult worden"
"Dat wil ik niet" zei de rups, want ik vind mijn velletje zo mooi.
En ik houd zo van deze blaadjes.
"Toch zul je, als je zo blijft groeien,
eens een heel mooie vlinder worden."
Zei de witte vogel.
Je hoeft niets te doen alleen niet het leven tegenhouden.
Dan zal het wonder zich aan je voltrekken.
Gelukkig had de rups geen verstand
om het leven tegen te houden,
en er ontstond een prachtige vlinder.