We beleven spannende tijden en maken ons druk om Sinterklaascadeautjes.

Sinterklaas goed Heiligman kom maar binnen met je knecht.

We moesten als kinderen eerst flink zingen en ons best doen voordat de cadeautjes tevoorschijn kwamen.

En we doen als ouders flink ons best om die kinderwens te vervullen.

We gaan tegelijkertijd ook op weg naar Kerstmis, het is immers adventstijd.

De tijd van verwachting is aangebroken.

Zijn wij in staat om ons hart te openen en ons zo danig in te spannen dat Jezus

een plek in ons huis kan krijgen?En dan niet zo maar een klein plekje in het hoekje van ons hart, nee echt van harte welkom.

Hebben wij het huis van ons hart zo schoon en toegankelijk gemaakt om hem in alle glorie te ontvangen en lief te hebben?

Wij moeten deze dagen maar eens flink ons best doen om stil te worden en na te denken

over  wie wij nu het liefste dienen willen.

Is het ons eigen ego wat geen plaats toestaat aan Jezus of gaan we het dit jaar anders doen, gaan we serieus proberen op weg te gaan en laten we Hem de beste plek aan tafel innemen?

Dan moet er wel een andere houding komen, een houding van toewijding en nederigheid, niet ik maar Hij is het belangrijkste doel om na te streven. We moeten net als Jezus worden hoor ik een doodzieke vrouw  in bed heel hard roepen.Ze bleef het maar herhalen.

Het is als een anker in mijn hart blijven hangen, daar moeten we naar streven.

Liefdevolle naaste te willen zijn, aandacht voor die ander, vergevingsgezind zijn.

Een hele opdracht maar het kan, ga op weg, neem Heer mijn beide handen en leidt

Uw kind, dan kan het feest beginnen.

Tineke Ebing