Er schuilt in ieder van ons nog altijd een kind, een kind dat verlangt naar een veilige plek, naar een plek waar het altijd welkom is, waar het wordt getroost en bemoedigd, waar het rust kan vinden als het allemaal te veel wordt. Het maakt niet uit wat onze geboortedatum is of nog zal worden, het kind in ons leeft en verlangt. Sommigen doen hun uiterste best om dat kind te ontkennen of te negeren omdat het niet past bij het beeld dat men graag van zichzelf heeft, het beeld van een volwassen mens die alle kind-emoties heeft afgeschud en sterk in de eigen schoenen staat. Maar al doen mensen nog zo hard hun best, het kind in ons leeft, het blijft verlangen naar een thuis waar het altijd welkom is, waar het zonder angst kan lachen en huilen, waar het mag zijn in alle eenvoud en tegelijk in alle denkbare veiligheid en liefde.

Ik herken en erken in mijzelf dat kind dat het niet alleen kan. In de dagelijkse dingen van dit leven maar zeker in zaken die er echt toe doen wil ik graag een vertrouwensband met Jezus, die ons ook zegt te worden als een kind, op Hem te vertrouwen als een kind, het van Hem te verwachten als een kind. Het is een grandioos cadeau dat God in Jezus onze Abba, onze Vader, wil zijn. Een Abba die er voor ons is, die ons hoort, met ons meeleeft en ons een geweldige toekomst geeft bij Hem in het Vaderhuis. Dat huis met de vele woningen waar wij eeuwig mogen wonen (Joh. 14:1-6). Dat eeuwige leven in het Vaderhuis dat straks werkelijkheid zal worden is nu al een realiteit door ons geloof (Joh. 3:16).

Ik weet niet hoe uw jeugd eruit zag, of u geliefd en veilig was en of u erop terugkijkt met vreugde. Ik zelf heb geen fijne jeugd gehad, mijn vader had nare karakter trekjes. Ik kan mij bijv. de prachtige kerststal herinneren die hij nota bene zelf gekocht had maar die ieder jaar wel weer afgebroken moest worden tijdens kerst als hem iets dwars zat en er zat hem vaak iets dwars. Hij had een extreem overheersend karakter zonder emotioneel inlevingsvermogen. Ik zal u daar verder niet mee lastigvallen maar geloof me ik heb daardoor mijn jeugd “overgeslagen”. Het kind dat in hem leefde was een drammerig veeleisend ongelovig kind dat altijd de verkeerde kleur lolly kreeg.

In mij leeft Godzijdank een ander kind. In mij en hopelijk ook in u leeft een kind van God de Vader door geloof in Christus Jezus (Joh. 1:12). Dat kindschap wordt ook u aangeboden ongeacht hoe uw aardse vader was, u mag zich bij Hem kind aan Huis weten, vertrouwd en altijd welkom met alles wat u bezighoudt. Dat geweldige aanbod begon met Kerstmis.

Ik hoop dat u net als ik een Kerststal hebt staan en dat u beseffen zult wat daar begon in die schamele stal die onze Verlosser herbergde, een stal die daardoor mooier werd dan het mooiste paleis omdat Hij er lag. Dat kind, onze Heiland, voor ons geboren om ons tot de meest liefdevolle Vader te brengen die er bestaat.

Zalig Kerstfeest !