Niet lang geleden mocht ik een inleiding (korte meditatie) schrijven voor een maandelijks kerkblad. De gedachte die goed is voor één gemeente, kan evenzeer bij anderen tot nadenken stemmen, en daarom wil ik dit stukje graag opnemen in de rubriek “Overdenkingen”. –
Op een ochtend in december word ik wakker en direct ging door mijn gedachten, dit korte bericht: “buiten bereik”. Ik schrok er eigenlijk even van en kreeg er ook wat beelden bij. Mijn gebed was: “Heer, heeft U hier iets mee te zeggen ?”
Ik moest denken aan schepen op zee die de havenstad Amsterdam of Rotterdam wensen binnen te varen, maar daar wel een loods voor nodig hebben. Als de loodsdienst uitvalt blijft de haven “buiten bereik”. Of wat dacht u van onze vliegtuigen in de lucht ? Wanneer er een spontane staking ontstaat bij de verkeersleiders op de verkeerstoren van Schiphol, is er direct grote verwarring. Het cockpit personeel moet uitwijken naar een andere luchthaven, want bij “buiten bereik” ontstaat groot gevaar. Daar boven hebben ze beslist het grondpersoneel van beneden nodig! Het kan je ook gebeuren dat je plotseling de dokter nodig hebt en niet wist dat hij een week op studieverlof was. Dan is ook hij even “buiten bereik”, maar gelukkig hoor je dan op een bandje dat er collega’s zijn die waarnemen ! Genoeg voorbeelden.
Soms denken mensen ook wel eens dat God buiten bereik is. Wijlen Evangelist Karel Hoekendijk (van de Veluwe) had de gewoonte om vaak in zijn toespraken er op te wijzen dat de Heilige Geest eigenlijk de secretaris van God is. Hij brengt de boodschappen van beneden (de gebeden) naar Boven en daalt weer af naar de lagere regionen om de antwoorden aan de mensen door te geven. Soms moeten ze wel eens lang wachten, omdat het om grote intercontinentale afstanden gaat……maar wees er van verzekerd dat Hij zijn werk nauwkeurig doet en beslist zal terugkeren. Zelf vind ik dit een prachtig beeld van hoe God met de Gemeente op aarde te werk gaat.
De bijbel staat vol duidelijke beelden en aanwijzingen over hoe God Zijn Gemeente ziet, en wat het doel is waarvoor Hij op aarde kwam. Er zijn wel eens mensen die het moeilijk vinden om God te ontdekken in hun leven, maar zij hebben er nooit aan gedacht dat God er is te midden van Zijn volk, Zijn Gemeente. Die Gemeente moet dan natuurlijk niet “buiten bereik” zijn. Op datzelfde moment zouden christenen er dan de schuld van krijgen dat er een “godsverduistering” plaatsvindt, en het is te wensen dat dit bij ons niet zo is.
Hoor wat de bijbel over ons zegt: N.B.G. – 1 Korintiërs 12 vers 12 en 13. “Want gelijk het lichaam één is en vele leden heeft, en al de leden van het lichaam hoe vele ook, één lichaam vormen, zo ook Christus. Want door één Geest zijn wij allen tot één lichaam gedoopt, hetzij Joden, hetzij Grieken, hetzij slaven, hetzij vrijen, en allen zijn met één Geest gedrenkt”. Paulus zegt dit met een verwijzing naar ons menselijk lichaam. Duidelijker kan hij het niet maken. U weet wel, van de hand en de voet die elkaar nodig hebben! In vers 18 staat dan: “Nu heeft God echter de leden, elk in het bijzonder, hun plaats in het lichaam aangewezen, zoals Hij heeft gewild.” –
Als het om menselijke invulling gaat, in kerken, gemeenten, christelijke organisaties, dan is dit een belangrijke vraag: Zijn wij op de plaats die wij innemen, daarvoor aangewezen door God zelf ?
William Booth heeft al eens gezegd: Beter één slechte kapitein op een schip, dan twee goeden. Als twee mensen ieder een andere kant op koersen, dan raakt het schip onbestuurbaar en bereiken wij ons doel niet. En zo is het nu ook in een Christelijke gemeente. Waar erkenning is en waar acceptatie is, daar wil Hij zijn herstellend en helend werk doen, in de individuele mens en daardoor bloeit de gemeente op in blijdschap en groeit in aantal! Ik houd van mensen die een dergelijke mening (geloof dat op beloften van de Bijbel bouwt!) kunnen delen.
Over de gemeente heeft iemand eens gezegd: “De Gemeente is het resultaat van Gods handelen in de geschiedenis”. Daarom is terugzien vaak ook vooruitzien !
Een ander zei: “De Gemeente is de plaats waar het Koninkrijk van God zich kan manifesteren in het normale leven”.
Zo, heel gewoon onder elkaar moeten wij herkenbaar zijn als mensen die met Jezus zijn geweest. Die Hem hebben ontmoet. Die hun hart voor Hem hebben geopend. Waar de olie van Zijn Geest een levensreddend werk heeft gedaan. Jezus vraagt aan Petrus: “Maar gij, wie zegt gij dat Ik ben ?” Petrus antwoordt: “Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God!” Jezus zegt: “Zalig ben jij Simon, want vlees en bloed heeft dat niet aan je geopenbaard, maar Mijn Vader die in de hemelen is!” En Jezus vervolgt: “En Ik zeg u, dat gij Petrus zijt, op deze “Petra” (op deze uitspraak) zal Ik Mijn Gemeente bouwen!” Halleluja! De Gemeente is geen uitvinding van mensen. De Kerk, een Evangelisatie, een afdeling van het Leger des Heils (Korps genoemd) hun oorsprong ligt in de hemel!
Weet u, weet jij wat opmerkelijk is : er is maar weinig voor nodig om in Handelingen tot de “eerste Gemeente” te komen. Geen concept, geen voorbedachte Statuten, geen notaris. Handelingen 2 begint met een toespraak van Petrus, en op dezelfde dag telt de gemeente drieduizend mensen! Er ging dan ook een uitstorting van Gods Geest aan vooraf. De basis voor deze Gemeente was gelegd in de uurtjes van gebed, ergens op een zolder in Jeruzalem, in de Bovenzaal!
Laat ons gebed mogen zijn, dat wij als Gemeente van Christus niet “buiten bereik” zullen zijn. …………………………………………………
Gezegend Pinksterfeest !
