dan breekt m’n klomp! zegt een pessimist. Ze breken er meer af, dan ze er bij
bouwen! zegt een teleurgestelde. Het doet me denken aan mijn jeugd, toen vaders en moeders, ooms en tantes , buren en vrienden, ja het lijkt wel iedereen, wandelden
naar de Kerk. Ieder naar zijn eigen plekje. Bijbel en Psalmboek in de hand,
soms achter op de fiets onder de snelbinder van de bagagedrager. Zover gaat tenminste mijn herinnering.
Waarom moet ik nu met deze gedachten beginnen ? Het komt door Pasen !
Nu zijn het de dagen ná het Paasfeest......op weg naar Hemelvaartsdag en Pinksteren.
Maar zover is het nog niet. Eigenlijk zou ik “Pasen” nog even willen koesteren,
nog even vasthouden. Het gevoel, het geloof, het beleven. Op weg naar Pasen zijn er een heleboel hobbels ? Wie nodigen we uit ? Komen de kinderen ? Wat eten we ?
Is het wel goed als elke dag de foto’s op drukwerk uit de hele wereld binnenkomen, en wij er een moe gevoel bij krijgen. Geeft u s.v.p. € 10,-- € 15.-- € 25.—of zoveel u wilt.
Er is geen drinkwater in Afrika, er groeit niets meer. de kadavers van hun vee, het is voor die mensen hun kapitaal, het ligt dood en verdord in de felle zon te branden. Honger genoeg in de wereld.
Ons geld wordt er maar mondjesmaat naar toe gestuurd. De hele rijken van de wereld
zouden er zoveel aan kunnen doen, aan kunnen goedmaken...... Maar de leiders van de wereld, en hun Legeraanvoerders, beraden zich waar de eerste klappen moeten vallen, plus hun soldaten, en dan valt het niet meer te berekenen hoeveel dat kost.
Ja, dan wil je toch liever nog even bij Pasen blijven....en bij “Alle mensen naar de Kerk!” Want daar kun je horen wat belangrijk is. Wat de bedoeling van de Schepper is : Leven. Leven in overvloed. Eeuwig leven. (U kent die bijbelse profetie toch wel:
jongeren zullen gezichten zien...en ouden zullen dromen dromen! En wij zingen:
Eens wordt aanschouwen werkelijkheid !) -
Een goede vriend, Giovanni, hij is van Italiaanse origine, drukte het zo uit:
Hoop is het beste medicijn voor de wereld ! Zonder hoop is er geen toekomst.
Ik haal er even een perikoopje bij uit mijn bijbel, Matteüs 9. Naar mijn gewoonte
omkaderd bij de verzen 27-31 “ En terwijl Jezus vandaar verder ging, volgden Hem twee blinden, al roepende en zeggende: Heb medelijden met ons, Zoon van David! En toen Hij het huis was binnengegaan, kwamen de blinden tot Hem, en Jezus zei tot hen:
Gelooft gij, dat Ik dit doen kan ? Zij zeiden tot Hem: Ja Here. Toen raakte Hij hun ogen aan en zei: U geschiedde naar uw geloof. En hun ogen gingen open.....”
Wat een geweldige ervaring was dat op dit moment, waarop zij toonden geloof te hebben. Geloof in de persoon van Jezus. Geloof in het wonder. Die mensen, zou je kunnen zeggen, die barstten van geloof ! En hun geloof bracht hoop voort. En hun hoop werd omgezet in een roep: Heb medelijden met ons ! En het waren juist die
woorden van twee eenvoudige mensen....medelijden. Dat was waar Jezus voor kwam naar deze wereld: Ik lijd voor u !
Even voor de Paasdagen was ik in de gelegenheid om naar de Matteüs Passion te luisteren, uitgevoerd door de Reindert de Leeuw Stichting, in de Oude Kerk in Amsterdam. Heel gevoelig, heel sereen.....met liefde uitgevoerd. Diep in mijn hart
was er een gebed. Het lijkt wel wat op: Heb medelijden Heer! Geef mij s.v.p.
ook nu, op mijn hoge leeftijd, toch ook weer een ervaring van Pasen. Dank U bij voorbaat.
Ik luisterde zoals zoveel andere keren. Je stemt in met het koor, je luistert naar de solo stemmen, en veel bekende stukjes roepen iets in je op. En dan...ineens.....
daar vang je een zin op die diep in je hart neerdaalt. Dát is het. Dáár gaat het om.
Daar ging het God om. Daar ging het Jezus om ! Ik ontdekte een nieuwe manier
om gelovig naar het Paasverhaal te luisteren. Ik deel deze ervaring graag met u.
Er werd gezongen: Uit liefde wil mijn Heiland sterven ! In de Duitse taal klonk het nog indringender: Sterben ! Het leven loslaten. Vrijwillig. Wij kunnen achteraf wel makkelijk zeggen dat anderen het hebben gedaan. De Joden in hun haat tegen Hem.
De Romeinen omdat zij de baas speelden in die tijd. Maar dat is de boodschap niet.
Het ging bij de Heer Jezus om Liefde! Uit liefde voor u en mij.... Uit liefde voor
tweeduizendjaar mensen geschiedenis wilde Hij hun een teken geven !
Uit liefde wil mijn Heiland sterven! (krachtiger dan op dat moment kon het voor mij niet meer). Probeert u maar eens even mee te denken in deze bijzondere zin, uit de
Matteüs Passion.
Naar mijn gevoel roept Pasen ons weer op tot nieuwe hoop. Of zoals een Evangelist eens zei: Een ongelovige heeft een hopeloos einde....maar een gelovige heeft een eindeloze hoop! - Nog wel bedankt aan degene die deze zin voor het eerst heeft bedacht.
En zo ging ik op de Paasmorgen op de fiets naar de Grote Kerk. Vrienden die in het kerkkoor meezingen, hadden mij uitgenodigd, met de mededeling dat het een heel
mooie dienst werd. Omdat mijn vrouw wegens haargezondheid thuis moest blijven,
fietste ik in alle rust op weg naar “mijn kerk” langs diverse andere kerkgebouwen.
In zicht kwam de Vrijzinnige Gemeente....het autoplein was nog leeg, er stonden maar twee auto’s en er liep geen mens. De deur stond open, een mevrouw in keurig
groen mantelpakje stond met een stapeltje liturgieën in haar hand op de stoep.
De mensen zijn wel genodigd.....maar ze komen niet. Ik kreeg een gevoel van medelijden en wilde wel zo mijn fiets parkeren om een liturgie in ontvangst te nemen.
Maar ja...ik had een afspraak gemaakt, en ik fietste door naar mijn doel.
Ik kwam langs een andere kerk, er stonden een macht aan peperdure auto’s om dat gebouw, de dienst was kennelijk eerder begonnen....(rijke gelovigen! dacht ik even),
en toen ontdekte ik dat juist op deze plek voor de kerk twee palen in de grond waren geslagen, daar tussen was een spandoek opgehangen en de tekst luidde:
JEZUS LEEFT ! écht waar ! - Een prachtig getuigenis, en ook nog eens mooi uitgevoerd. Moest de kerk meer doen, dacht ik.
Mijn Paaservaring zou nog worden uitgebreid. In Johannes 15 lezen we een onderwijzing van de Heer Jezus. Gelijk de Vader Mij heeft liefgehad, heb ook Ik u liefgehad; blijf in mijn liefde. Indien gij mijn geboden bewaart, zult gij in mijn liefde blijven, gelijk ik de geboden mijns Vaders bewaard heb en blijf in zijn liefde. Dit heb Ik tot u gesproken, opdat Mijn blijdschap in u zij en uw blijdschap vervuld worde. Dit is Mijn gebod, dat gij elkander liefhebt......gelijk Ik u heb liefgehad. –
(Uit liefde wil mijn Heiland sterven! – M.P.)
Het duurde maar enkele minuten en ik kon mijn fiets in de stalling zetten en de kerkdeur in gaan aan de hoofdingang. De meesten waren al binnen ! Langs drie zijden kon je de hoge stoep naar de kerk bereiken. Juist toen ik de stoep op liep
was daar ineens een vrouw. Zwart haar, donkere teint, lange jas aan, zag er verzorgd uit, en hield in haar arm een geweldige bos narcissen. Ze pakte een losse narcis en wilde mij deze aanreiken. Wat een goed idee van de kerk, dacht ik in een flits.
Zitten er binnen allemaal mensen met een gele Narcis, een teken van het voorjaar, een teken van Hoop!
Op hetzelfde moment dat ik bijna de narcis ontving, zei ze: Twee Euro !
Nee, dank u! en ik glipte de kerk in. Wat een afzetter, en dan waarschijnlijk
met een groot bos gestolen, afgeplukte Narcissen uit het dichtbij gelegen plantsoen.
Het werd een mooie dienst, met kinderen, kaarsen, een doordacht woord,
een kerkkoor, een mooi uitgevoerde liturgie, en een kerk vol mensen.
De predikant zei na het Amen en de zegenbede: Nu heb ik nog één mededeling voor u: Al onze filialen zijn elke zondag geopend !!
Thuisgekomen had ik veel te vertellen. Over de Dienst. Over de kerkervaringen.
Ook over die vrouw...met al die bloemen, en toen ik het vertelde, schoten er tranen
in mijn ogen. Waarom heb ik die vrouw geen twee Euro gegeven ? Misschien had ze
wel niets te eten. Misschien had ze wel iets nodig voor haar kinderen.
Ze riskeerde een confrontatie met de politie als iemand haar de Narcissen had zien plukken. Hier was “de kerk” in mijn persoon toch wel weer heel onattent geweest.
Wat zal die vrouw aan haar familie vertellen, over de mensen die de kerk in gaan,
en een arm mens nog geen aalmoes geven. In ieder geval ben ik een gewaarschuwd mens !
Uit Liefde wil mijn Heiland sterven !
Wat doe ik met de opdracht over de liefde ? Wat doet u ? Wat doe jij ?
Pasen heeft de mensen toch elk jaar weer iets te zeggen! Amen ?
