Ja, reikhalzend en met blijde verwachtingen, ook wel wat spanning, kijken wij in gedachten naar boven en vragen ons wel eens af "Wanneer zal dit gebeuren? Hoe lang nog?"
Dat is een opgewekte manier om ons geloof levendig en werkzaam te houden. Tegelijk horen onze ogen naar beneden gericht te zijn om de de samenleving met behulp van God te ondersteunen en voort te helpen.
De schone Schepping wordt door klimaatverandering en vervuiling voor vele vraagtekens gezet. Toch moeten wij zo lang we nog op deze aarde toeven rentmeesters over deze Schepping blijven. Laten we de bossen en weiden en het bouwland onderhouden opdat als er nog mensen na ons zullen komen zij hiervan kunnen genieten.
Sprak Maarten Luther niet de woorden: "Als ik weet dat ik morgen zal sterven of dat morgen onze Heer voor het Eindgericht zal komen, wil ik vandaag nog mijn kastanjeboom planten."
Ja, de aardse bezigheden horen tot genoegen van God volbracht te worden, tot de Voleinding der wereld.
Zo zal Heer Jezus ons als eeen gelovige én praktisch werkzame gemeente aatreffen als hij wederkomt om ons op te nemen. Dit zal Voor Hem het grootste welgevallen zijn.
