Er zijn veel dingen in ons leven die wij niet begrijpen. God gaat soms wegen met ons die wij zelf niet zien of niet willen zien. Soms gebeuren er dingen die wij niet begrijpen, dingen die ons van slag maken en aan het nadenken zetten of juist aan het twijfelen. Wij hebben vaak een enorm verkeerd beeld van God. Natuurlijk denken we bij een negatieve ervaring gelijk aan God en vragen wij ons af waarom Hij het toeliet en velen denken dat Hij het doelbewust toeliet. Maar is dat daadwerkelijk zo? Wil God ons in het ongeluk storten of zijn er omstandigheden geweest, mensen betrokken geweest die dingen deden die volkomen tegen Gods wet en wil ingingen en die tegen de wet van deze samenleving ingingen en was dat de oorzaak van het onheil wat ons trof? Ik wil dit onderwerp graag onder jullie aandacht brengen om er eens bij stil te staan en over na te denken, daarnaast moeten wij als mens beseffen dat wij een rol kunnen spelen in het leven van anderen die iets ernstigs meemaken. Hen bijstaan met gebed, met woorden van vertroosting, misschien iets voor ze doen, het klinkt misschien vreemd, maar iets heel kleins kan voor iemand in nood heel veel betekenen.
De Heer heeft ons zo lief dat Zijn verlangen in ons verwezenlijkt wordt. Soms is dit verlangen tegenstrijdig met het onze, maar ongetwijfeld het beste voor ons , ook al ervaren wij dit op dat moment niet als ‘t beste. Ook al zijn wij nogal eens opstandig. Hij kent ons beter dan wij onszelf kennen en heeft wel begrip dat wij al een eens zeggen: Waarom? Waarom? Waarom?
Eens op een dag zullen wij beseffen dat Hij gelijk had.
Nochtans, velen denken dat God niet bereikbaar is in vele pijnlijke ellende. Neem nu de dood van een kind, een ongeluk waarbij jonge of zelfs ouderen mensen worden gedood, moorden, oorlog, en nog meer, daar kan met toch niet geloven als zou dit Zijn verlangen zijn. God schenkt een kind en neemt het niet voorbarig terug door het te laten overrijden door een auto in volle snelheid met een dronken chauffeur achter het stuur. Het is ook Zijn verdriet. Zijn eigen Zoon werd niet gespaard. Daarbij ook niet de moeder van Zijn Zoon. Wij hebben allemaal een eigen wil en die daden komen uit de eigen wil van mensen die zich in niets willen gedragen zoals Hij het voorziet, zelfs niet zoals de aardse wet het voorschrijft. Had die chauffeur niet gedronken dan had het kind nog geleefd. Zij willen Gods weg niet eens kennen en bepalen vrijzinnig hun eigen leven, soms beïnvloed door andere slechte gedragingen van vrienden. Volgens mij kan God hen slechts bereiken wanneer zij hun schuld voor Hem neerleggen en een andere weg gaan. Velen denken: ‘Waarom laat God dit toe?’ Het is ook héél erg en pijnlijk als uw geliefden door misdaden moeten lijden of zelfs worden gedood. Ook door ziekten! Ach die heeft God niet op aarde gebracht, dat heeft de mens zelf gedaan door lichtzinnig alles te eten en te drinken, zoals vooral onze voorouders deden.
Er is een reden waarom Hij niet handelt in vele omstandigheden. Wij kennen die reden niet en kunnen het dus niet begrijpen, dan kan men alleen maar aanvaarden. Die gedachte van aanvaarding lost niets op als men deze niet tracht toe te passen doorheen de tijd. Zij lost niets op van wat er is gebeurd, maar daardoor verlaat men Hem niet, integendeel de band wordt sterker als men kan blijven geloven en dat brengt een grotere troost tijdens die ellende, gruwel en martelgang. dan ooit een mens kan brengen, al duurt het dan soms jaren.
Iemand uit de buurt had een zoontje van 9 jaar. Hij stak onverhoeds, al lopend over, op een drukke baan. Een wagen kon hem niet meer ontwijken en hij was op slag dood. De moeder heeft haar hele leven getreurd om haar zoontje. Haar man en dochtertje, dat zwak begaafd was had haar nodig. De vader moest zich nu om beiden bekommeren en veelvuldig verletten op het werk. Daardoor verloor hij zijn werk. De moeder werd opgenomen in de psychiatrie waar zij na vele jaren overleed. Het huwelijk was gebroken en drie mensen waren levenslang depressief. De dochter moest uiteindelijk naar een instelling waar zij nog vertoeft.
Wij moeten ook leren leven voor de nabestaanden en dan worden wij zelf sterk. God geeft ons die sterkte! Dat is ook begenadiging. Hij leeft in ons en met ons.
Blijf in Hem, dat is onze sterkte ondanks het feit dat wij het gebeurde nooit zullen vergeten.
U kunt via onderstaande link het getuigenis lezen over Antonio, hij was voor mij een voorbeeld van diep geloof. Dwars door hele moeilijke omstandigheden wist hij door te gaan en het geloof in God vast te houden en uit te stralen.
http://www.christelijke.info/index.php/getuigenissen/272-Antonio
