Meditatie over het woordje “t e n m i n s t e”.

“En wanneer de Heer uw God, uw grondgebied  uitbreidt zoals Hij uw voorouders onder ede heeft beloofd, en u heel het land geeft, dat Hij hun heeft toegezegd – als u  tenminste  alle geboden

die ik u vandaag geef, strikt naleeft, de Heer, uw God lief hebt en altijd de weg volgt, die Hij u wijst –

dan…….  enz. enz.

NBV:  Deuteronomium 19 : 8+9

In mijn persoonlijke bijbel studie van de afgelopen tijd, kwam het voor dat ik plotseling stuitte op zo’n gewoon, klein Hollands woordje: t e n m i n s t e.

Het drukt feitelijk uit dat iemand iets afdwingt. Zoiets als: “Je bent mij tenminste schuldig, dat….!”

Er valt in ons dagelijks leven zoveel bij in te vullen. –

Er zijn meer van die kleine verbindingswoordjes. Ik moet hier denken aan Jakob. Hij stak met zijn gezin de Jabbok over, en worstelde in de vroege morgen met iemand. Toen deze vroeg om hem te laten gaan, zei Jakob: “Ik laat U niet gaan, t e n z i j  U  mij zegent!”

Die iemand zei achteraf: “Jakob, je hebt met God gestreden en je hebt gewonnen!”

(Lees het in Genesis 32) 

Kleine woordjes, grote gevolgen!  Tenminste, tenzij, op zijn minst of althans.

Prachtig, wat zo’n paar regels in de bijbel met je kunnen doen.

Als kinderen zongen wij op de zondagschool: “Gods weg is de beste, de beste altijd!”

Maar het is niet altijd de gemakkelijkste weg. Het is vaak een onbekende weg. En je weet maar nooit wat je op die weg allemaal overkomen kan ?

De bijbel zegt: “Als u ten strijde trekt tegen de vijand en u stuit op een overmacht, met paarden en strijdwagens, wees dan niet bang, want de Heer, uw God, die u uit  Egypte heeft weggeleid, staat u bij!   De Heer, uw God, gaat met u mee Hij is het die strijd voor u voert tegen de vijand;  Hij schenkt u de overwinning !”    Dan volgt er nog een bijzondere waarschuwing:  “Wie bang is, wie het aan moed ontbreekt, mag naar huis terugkeren; anders verliezen de anderen misschien ook de moed!”

(Deut. 20 )

Als kerken, als gemeenteleden, als christenen dingen SAMEN gaan doen, dan zal de Maatschappij

om ons heen dat  merken.

En hoog daarboven is de Eeuwige God, die nu al mensen op het oog heeft, die Hij ons wil laten ontmoeten, om ook toegevoegd te kunnen worden, zoals in “Handelingen”.

De vraag is: Zijn wij er klaar voor ?

Denk maar eens aan de oproep: “Mens, durf te leven!”      Als je   t e n m i n s t e maar de moed

hebt om God lief te hebben en Zijn wegen te gaan  bij de uitgang van 2011 en de start van 2012.

“Gelukkig Nieuwjaar!” is een jaar mét God!

Amen ?  !