In onze samenleving leven wij samen naast elkaar
maar willen wij ook met elkaar leven, echt samenleven?

De zomer is bijna voorbij en de vakanties ook.

Er is veel gereisd en er is weer kennisgemaakt met andere culturen, culturen die ook in ons land aanwezig zijn.

Tijdens de vakantie vonden wij het enorm interessant en raakten er die dag niet over uitgepraat.

Weer thuis gekomen ergeren wij ons er weer aan wat er hier toch allemaal rondloopt en zien niet dat de mensen waar wij ons aan storen, dezelfde zijn als in de vakantie, dezelfde cultuur uitstralen. Natuurlijk moeten mensen die zich hier vestigen zich aan passen en integreren in onze samenleving, maar wij mogen niet hun cultuur afpakken, want dan worden het enkel klonen die in onze samenleving moeten meelopen. 

Wij Nederlanders denken zo ruim van geest te zijn, maar in werkelijkheid zijn wij bekrompen op het zielige af, want een ander is anders en wij bekijken onszelf door een roze bril want wij zijn hier geboren en onze ouders en voorouders dus zoals wij zijn moet iedereen zijn in dit land.

De kerk begint aan het winterwerk en er is weer
net als andere jaren van alles te doen.

Om een goede start te maken, kunnen we ons hart openzetten voor het Geloof, want het Geloof kan iets moois zijn als men ook aanvaardt dat het niet iets exclusiefs is, maar beseft dat elke cultuur gelooft in dezelfde God, want of men nu bidt met gevouwen handen of op een andere manier contact zoekt met God, we zijn allemaal op zoek naar geborgenheid. Wanneer we dit eenmaal gaan beseffen komt het wel goed met de samenleving.

In onze samenleving leven wij samen naast elkaar
maar willen wij ook met elkaar leven, echt samenleven?
Zo begon ik mijn gedachten op papier te zetten en ik
Weet dat er nog veel werk verzet moet worden
maar ik denk dat wij uiteindelijk samen gaan leven
ja, echt samen gaan leven in deze samenleving.

Klaas van Eijbergen

13 augustus 2006