Deze vrouw wordt mij beschreven >> als een vrouw van lichte zeden. Ook toen al was dat aan de orde - er is ook geen mens onbeschreven! Zij deed dit, maar wat wij deden; - kan dat wel door de beugel? En is het soms zo, dat wij elkaar er toe aanporden? - O, als God niet strak houdt de teugel! Ja, wat dan? Zullen we maar zwijgen! - Want ook wij hijgen, achter de zonden aan - en zijn echt niet beter dan Rachab! Daar ook wij schuldig staan! - Zullen wij maar geen zonden bij name noemen? God zal ons; ziende op onszelf moeten verdoemen. - Toch mocht Rachab ook in de lijn staan, waaruit de Middelaar zou worden geboren. - Dat kan geen duivel verstoren! Rachab, die de verspieders hielp verstoppen, - maar toen kwamen de soldaten op de proppen. Rachab stuurde hen met een kluitje in het riet - en waren de verspieders dus niet; zoals Rachab zei, buiten de stadsmuur; - ze speelde zo wel met vuur, want als de soldaten haar niet geloofden; - en gingen zoeken, dan zouden zij vinden en zouden ze Rachab binden! - Was het een leugen om "bestwil"? Hier wordt ik wel even stil! - Ik ken niet Rachabs gedachten, toen ze de soldaten opwachtte. - Mijn gedachte is, dat het van de Heere was! Het was ook voor Gods zaak - en niet voor eigen wraak. Dus niet als het mij komt van pas! - Rachab beleed de kracht van de Heere. Hoe dan ook; ze gaf Hem ere! - Een rood koord moest uit het raam hangen, dan zou Israël haar sparen. - Rood de kleur van bloed, dat doet vergaren. Met haar familie krijgt ze haar verlangen. - Ook deze vrouw heeft naar het vlees: Bloedbanden, met de Bloedbruidegom! - Zal ze ook bij Hem "landen"?