Komt dit gebed u ook zo bekend voor? Een gebed vol wanhoop omdat je niet meer weet waar je God zoeken moet. Je hebt het gevoel dat je steeds verder van Hem verwijderd raakt en je bidt: Mijn God, ik voel mij soms zo leeg vanbinnen, U lijkt zo ver van Mij vandaan!  Ben ik afstand aan het nemen... loop ik U voorbij?  Ik kan U niet voelen, op dit ogenblik is er alleen een waakvlammetje dat overblijft!  Zal ook dat nog doven?  Mijn God, Mijn Heer, Mijn vriend blijf mij a.u.b. nabij.
 
Ik heb dit gebed vaak gebeden, niet altijd met dezelfde woorden, maar wel met soortgelijke woorden. De ene keer was ik meer vertwijfeld dan de andere keer, maar de gebeden kwamen altijd terug op dat ene belangrijke punt, mijn relatie met God. De afstand die ik voelde en mijn zoektocht naar de oorzaak. Maar in dit alles sprak de Vader zo direct tot mijn hart, Hij zei:
Vergeet niet, Mijn lieve kind, dat Ik van je houd.  Ook als jij je leeg voelt vanbinnen en denkt  ' Mijn Heer is zo ver, zo ver van mij vandaan',   ben Ik je toch nabij met de totaliteit van Mijn Vaderlijke liefde.  Je moet niet naar de feiten van een ander kijken, maar jezelf beschouwen, dan zul je rouwen om de verkeerde dingen die je doet in je denken en handelen.  In dit rouwen kom je Mij nabij.  Het goede dat je hebt volbracht,  zal je als natuurlijk wezen: een akte,  volbracht met geduld vanuit je eigen hart, doorheen het Mijne  dat toch het jouwe vult.
 
Ik ben die Ik Ben, ongestoord, steeds voor eenieder te bereiken.  Zelfs in de oppervlakkigheid van een murmelgebed ben Ik daar, maar als je hart afwezig is kun je mij niet betasten, Mij niet voelen.  Dan lijkt het gebed koud, voor jou zonder zin.  Alleen Ik kan over de echtheid van je gebed getuigen, daarom Mijn kind wil Ik je sterken in het verwerken omdat Ik weet dat jij alleen naar rust en liefde streeft.
Toch blijft er steeds nog ongeduld, daardoor voel jij je ongevuld daarom, Mijn kind:
 
Let op je eigen feiten
dan zul je rouwen in ’t beschouwen
dan vind je in je hart
na diep berouw
Mijn feestvreugde
Mijn levenskracht
Dan word je sterk in deugd
minzaam en ontdaan van alle schijn
dan word je Mijn
Mijn in al Mijn zijn.
 
Na deze woorden werd het waakvlammetje een zee van vuur.
 
13.07.1994
 
PS.
Berouwen over eigen fouten en eigen verkeerde handelingen in bepaalde zaken of zelfs in denken of veroordelen.   Het overkomt ieder wel eens vlugger dan men denkt . Als men de gang van zaken beschouwt zal men soms wel merken dat men niet altijd totaal ontdaan is van schuld.  Dan begrijpt men dat men zelf ook verkeerd was, al was het maar door hard te reageren. Met zachtheid kan men meestal de harde strijd  keren.