God, ik wil even met U praten,
want ik begrijp zoveel dingen niet.
Ik blijf er mee worstelen, maar kom
niet verder dan de vraag: waarom?
Er is zoveel ongelijkheid op aarde,
zelfs de geestelijken zijn het oneens.
Zij roepen eensgezind: het ligt aan jou
en kijken dan een andere kant op
want het ligt wel aan de mens, maar
niet aan al die geestelijken van de
talloze godsdiensten hier op aarde
want zij geloven anders in U dan
wij in U zouden geloven en daar
ben ik het niet mee eens, want er
geloven heel veel mensen in U
alleen zeggen ze het niet tegen elkaar.
Als ik om mij heen kijk, zie ik zoveel
moois om mij heen en in een heldere
nacht zie ik de schoonheid van het heelal.
Ik kan niet geloven dat U ons zo maar
laat spartelen, met het idee: zoek het
maar lekker zelf uit, nee, dat beeld
heb ik niet van U, want U bent de
Schepper van de Hemel en de aarde,
van de mensen, de flora en de fauna.
U bent ook de Schepper van mij en al
die andere mensen hier op aarde.
In mijn ogen bent U een rechtvaardige
Schepper die het goed voor heeft met ons.
Kunt U wel begrijpen dat ik niet alles
begrijp in deze wereld, waarom er
honger is, geweld en daardoor veel
verdriet en onverdraagzaamheid.
God, een antwoord van U zal ik
moeten voelen en ik hoop dat er
een dag komt dat er een gevoel
over mij heen komt waarvan ik
weet dat U mij dat heeft gegeven.