Het woord 'loslaten' gebruiken we dagelijks in heel veel betekenissen. Het gaat dan bijvoorbeeld over het loslaten van je oude leefomgeving als je moet verhuizen omdat je ouder wordt of als je baan dat vereist. Loslaten is vaak een complex geheel waarbij fysieke en emotionele zaken aan de orde zijn. We weten het allen. We moeten vroeg of laat ook afscheid nemen van mensen die ons dierbaar zijn. Natuurlijk onze kinderen zullen ook hun eigen weg gaan.
De tijd gaat vooruit, dus ook gebeurtenissen die achter ons liggen zullen we vroeg of laat moeten loslaten. Als je teveel vast wilt houden, verlies je ook vreugde voor het heden en mogelijkheden voor de toekomst. Kierkegaard (theoloog en filosoof) heeft lang geleden gezegd: 'Het leven kan alleen achterwaarts begrepen worden, maar moet voorwaarts worden geleefd'.
In de evangeliën lezen we veel over 'loslaten', maar dan met een religieuze invalshoek. Zoals het loslaten van vooroordelen bij ket kijken naar je naaste. ("De splinter en de balk")
Maar het gaat ook over het loslaten van het verleden en je gevoel van onzekerheid over een nieuwe situatie. Loslaten in religieuze zin en vertrouwen zijn voor mijn gevoel met elkaar verbonden.
Jezus benadrukt loslaten in uiteenlopende situaties, bijvoorbeeld in gesprek met de rijke jongeling. 'Verkoop alles wat gij bezit en verdeel het onder de armen en gij zult een schat in de hemelen hebben en kom hier volg mij' (Matthëus 19:21).
Het gaat hier denk ik ook om de start van een nieuwe levenshouding. Het begin van een andere kijk op jezelf en daardoor ook op de wereld. Loslaten gaat in deze zin om je gehechtheid aan de wereldse dingen minder te maken. Je zult altijd gehecht blijven aan dingen. Maar wees je bewust van de relatieve waarde daarvan. Jezus maakt duidelijk dat je het stoffelijke/het aardse niet kunt vasthouden als je de wereld van Gods koninkrijk wilt binnentreden.
Wees je bewust dat je alles waar je in deze wereld aan gehecht bent zult moeten loslaten. Dat overkomt je natuurlijk wanneer je dit leven verlaat en de kern van je geestelijk leven terugkeert naar de liefdevolle bron van ons bestaan. Maar ...het is bevrijdend als je eerder in je leven de relatieve waarde van de wereldse dingen kunt beseffen. Zij hebben geen echte en geen blijvende waarde.
Loslaten is een vaak pijnlijk groeiproces, maar geeft ook vrijheid.
Er is haast geen mooier beeld dan van een baby die borstvoeding krijgt van zijn moeder. Een pas geboren mens wordt zich allereerst gewaar van zijn moeder als een bron van voedsel dat met liefde wordt gegeven. De onderzoekende blik van de baby vol van vertrouwen en verwachting gericht op de liefdevolle moeder vind ik altijd bijzonder. Vertrouwen en liefde komen hier op een essentiële manier bij elkaar. Vertrouwen zonder denken, als van een pasgeborene die nog niets heeft 'vergaard' om los te laten. Vertrouwen dat zo vanzelfsprekend is in de paradijselijke omgeving van de baarmoeder.
We weten dat de moeder ook het mooiste uit de schepping uiteindelijk zal moeten los laten.
Maar de mooie woorden uit lied 416 'Ga met God en Hij zal met je zijn' mogen je sterken dat zelfs dit loslaten met vertrouwen gepaard mag gaan.
