Een hart dat liefheeft kan gemakkelijk worden gekwetst. Liefde vraagt overgave en vertrouwen en maakt je daarmee kwetsbaar. Maar liefde is geen liefde zonder dat je de ander binnenlaat in je denken, doen en laten. Dat geeft die ander macht over jou, die ofwel ten goede ofwel ten kwade gebruikt kan worden.

De meest kwetsbare heeft vrijwillig onder ons gewoond. Hij die Liefde was (en is) heeft Zijn leven gegeven om ons te redden. Zonder Hem blijven wij op onszelf aangewezen en niemand van ons is zonder zonden. Niemand van ons komt in de Hemel op eigen titel. Hij nam en neemt onze schulden over, schulden die ondergedompeld worden in Zijn onschuld, waardoor wij gered zijn. Als wij straks voor God komen te staan, dan ziet Hij Zijn Zoon in ons en Zijn heiligheid wordt ons toegerekend.

Dus, beste lezer, alles valt of staat met de liefde. De liefde van God voor ons en ons antwoord daarop. Hij die alles gaf vraagt om wederliefde.
Het is eigenlijk onvoorstelbaar, dat die grote almachtige God onze liefde vraagt. Niet beveelt, maar vraagt! Hij bedelt er als het ware om. Dat kan ook niet anders, want liefde heeft alleen waarde als zij in alle vrijheid wordt gegeven, anders is het op zijn best gehoorzaamheid c.q. onderdanigheid.
Echte liefde wil de ander ten dienste staan, wil de ander plezieren, niet omdat het moet, maar omdat het mag, omdat liefde daartoe aanzet.

Wij weten, denk ik, allemaal wat het is als de liefde die je voelt niet (meer) beantwoord wordt. Dat doet pijn, dat doet ook God pijn. Hij die de Liefste die Hij had gaf om ons te redden, lijdt pijn als wij die liefde afwijzen.
Kunt u zich een lijdende, een verdrietige, God indenken? Ja toch, denkt u maar terug aan wat uzelf voelde toen uw liefde niet (meer) beantwoord werd. De teleurstelling en het verdriet die daaruit voortkomen doen pijn.
Toch ga je op een gegeven moment verder, je laat het achter je. Zorg toch dat God zich niet van u afkeert. Hij die u keer op keer de kans geeft om Hem lief te hebben, om Zijn redding in Jezus aan te nemen, houdt eens op met vragen. Dan is er een "point of no return" bereikt, net als in Exodus waar Farao 5x de kans kreeg zich te bekeren, maar bij de 6e plaag staat er ... maar de Here verhardde het hart van Farao .... Farao had zijn kansen verspeeld en het geduld van onze Heer was op.

Beste lezer, talm niet, stel niet uit. God roept u, ga tot Hem in oprechte liefde. Hij heeft u allang lief, hij wacht op u.
Ga, voor het te laat is.